8. buddyzm, bon

8. 9. 6. 5. mistycyzm

 

w buddyzmie mistycyzm to doświadczenie religijne polegające na bezpośredniej relacji człowieka z pozazmysłową jednią rozumianą panteistycznie jako prawdziwa rzeczywistość świata (trochę to naciągana definicja).

 

8. 9. 6. 6. opętanie, egzorcyzmy

 

dziewięć ścieżek bon zawiera, między innymi nauki o egzorcyzmach. według nich opętanie to przebywanie demona w pewnym miejscu i w pewnej odległości od człowieka, co umożliwia komunikację. opętanie ma najczęściej przypadkowy charakter i nie stanowi większego zagrożenia ponieważ demony nie atakują bez powodu i najczęściej same rezygnują z komunikacji z ludźmi. o!

ceremonia yeongsanjae, odprawiana w 49 dniu po śmierci, zawiera elementy egzorcyzmów.

thangtong gjalpo uważany jest za egzorcystę, bodhisattwę i mahasiddhę.

 

8. 9. 6. 7. herezja

 

herezja w buddyzmie istnieje.

zwolennicy dharmottariya uważali, że kto uczy o istnieniu atmana ten jest heretykiem.

członkowie sekty tirthaków są heretykami.

szkoła chan uważana była przez ortodoksów za herezję z powodu praktycznego nastawienia do medytacji, awersję do świętych ksiąg (sutr).

w 253 pne trzeci sobór buddyjski zredagował tekst kathavatthu, w którym demaskował heretyckie poglądy i teorie. siódmy rozdział cullavaggi (drugiej części khandkaki należącej do winaja pitaka) mówi o schizmie devadatty.

devadatta, szwagier buddy, kierując się pychą i żądzą omotał przy pomocy magii księcia ajatasattsu i namówił go do zrzucenia z tronu swojego ojca bimbisarę, którego wcześniej osadził w więzieniu, i któremu odciął mu podeszwy stóp, aby nie mógł chodzić.

gdy pycha sięgnęła zenitu devadatta postanowił usunąć buddę i wtedy opuściły go magiczne moce siddhi; zażądał, aby budda, ze względu na podeszły wiek, oddał mu władzę nad zakonem. budda nie zgodził się, a devadatta próbował go zabić. za pierwszym razem zastawił zasadzkę z pomocą królewskich łuczników, ale jeden z łuczników wyjawił plan mordu; wtedy devadatta zrzucił na buddę głaz, kiedy ten szedł ścieżką. odłamek głazu zranił buddę w stopę. devadatta przekonał treserów słoni, aby wypuścili na drogę rozszalałego słonia, budda ułagodził go. uczynki devadatty doprowadziły do schizmy.

devadatta próbował narzucić zgromadzeniu pięć nakazów: 1 mnisi, całe swoje życie powinni spędzić w głuszy, 2 nie powinni przyjmować zaproszeń na posiłki, lecz żyć z jałmużny, 3 powinni nosić jedynie porzucone szaty, 4 powinni przesiadywać pod drzewem, a nie pod dachem, 5 powinni powstrzymywać się od jedzenia mięsa i ryb. budda powiedział, że kto chce może stosować się do tych nakazów z wyjątkiem spania pod drzewem w porze deszczowej.

devadatta rozgłosił, że budda żyje w zbytku.

przed śmiercią chory devadatta został zaniesiony do buddy. gdy orszak niosący go na noszach zatrzymał się przed stawem z zamiarem kąpieli, devadatta dotknął stopą ziemi, a ona rozstąpiła się przed nim i pochłonęła go do piekła, gdzie ma cierpieć przez sto tysięcy kalp, a potem odrodzić się jako pratjekabudda. według mahajany po nieskończenie długim czasie devadatta osiągnie oświecenia i zostanie "niebiańskim królem" (?).

pięć zasad sformułowanych przez nawróconego bramina mahadewę było powodem rozłamu na trzecim soborze buddyjskim:

1 arahant może ulegać pokusom (np mieć sny o charakterze erotycznym),

2 arahant nie jest wolny od niewiedzy (np może nie znać czyjegoś imienia),

3 arahant może mieć wątpliwości,

4 arahant może zostać oświecony przez kogoś innego,

5 wstąpieniu na szlachetną ośmioraką ścieżkę może towarzyszyć wydanie spontanicznego okrzyku.

budda medycyny (bhajszadźja) złożył 12 ślubowań wchodząc na drogę bodhisattwy. w jednym z nim ślubował prostować heretyckie poglądy i inspirować czujące istoty do wkraczania na ścieżkę bodhisattwy.

 

8. 9. 6. 8. apostazja

 

brak pojęcia apostazji. panuje  absolutna wolność do opuszczenia lub zmiany wiary. wszystkie szczere wiary prowadzą do tego samego boga.

Waldemar Mierniczek