19. japonia, shinto, aum shinrikyo, ajnowie, korea, czondoizm

19. 8. 2. 7. 1. wojna, bóstwa militarne, pokój (cz 2)

 

jeden z mieczy totsukanotsurugi był we władaniu cesarza chuai (do 200) kiedy dokonywał podboju kumaso.

sumiyoshi sanjin wspierały cesarzową jingu (206-269) podczas wyprawy na koreę.

hachiman, bóg wojny, jest utożsamiany z cesarzem ojinem (201-310).

sojobo, jeden z trzech najważniejszych wodzów tengu, zamieszkujący górę kurama, jest przedstawiany w ludzkiej postaci. ma długi nos, czerwony strój yamabushi i mitrę, a w rękach wachlarz z piór lub siekierę. jego wierzchowcem jest dzik. sojobo nauczył walki yoshitsune minamoto (1159-1189).

heike-gani to kraby z twarzą wojowników poległych w bitwie w zatoce dan-no-ura w 1185.

hideyoshi toyotomi (1536 lub 1537 - 1598) został uznany za kami za zjednoczenie kraju i zwycięską kampanię w korei, skąd przysłano mu na dowód zwycięstwa 214.752 odciętych nosów koreańczyków i japończyków (żołnierzy, kobiet, dzieci, noworodków).

legenda: amakuni i jego syn amakura, wytwórcy mieczy, stali na progu sklepu i spoglądali na wojowników wracających z bitwy. cesarz nie dał im żadnych słów uznania, gdyż prawie połowa wojowników niosła złamane miecze. amakuni przyjrzał się im i wraz z synem przez najbliższe miesiące przetapiali rudy na stal, modlili się i kuli, wykuwali miecze tachi o zakrzywionych ostrzach. następnej wiosny samurajowie wrócili z bitwy z nienaruszonymi mieczami, a cesarz pochwalił amakuni mówiąc, że żaden z jego mieczy nie został zniszczony w walce.

podczas ii wojny światowej kamikaze malowali sakura (kwiaty wiśni) na bokach samolotów, zabierali gałązki drzew na cześć cesarza-boga. rząd propagował wiarę, że dusze poległych wojowników odrodzą się w kwiatach.

tanuki przejawiają skłonności do wojaczki i konfliktów.

numagozen to duch kobiety z jeziora, której mąż zginął w walce.

jubokko to drzewo, które żywi się krwią ludzi. rośnie na miejscach bitew.

abumi-guchi to futrzasta istota, która powstaje ze starego strzemienia należącego do wojownika-jeźdźca, który zginął na wojnie.

kamui-rangetam to miecz bogów (ajnowie).

setotaisho to wojownik złożony ze zużytych wyrobów ceramicznych.

samurajowie praktykowali medytację w celu rozwinięcia mistrzostwa walki.

yabusame, japońskie łucznictwo konne zaliczane do tradycyjnych sztuk walki, uprawiane od xii w, z czasem przekształciło się w tradycję shinto. najważniejsze zawody odbywają się w kamakurze w dniach 15-16 ix. tor - ok 218 m, odległość od toru do jeźdźców 5 m, tarcza kwadratowa ok 50 cm na wysokości 2 m. strzelanie poprzedzone jest ceremonią w chramie i rytualnym oczyszczeniem toru.

aikido to sztuka walki, w której duży nacisk kładzie się na duchową ścieżkę (końcówka -do). kluczowe jest pojęcie ki - siła oddechu, moc, energia, dusza, wywodzące się w chińskiego qi, które jest umiejscowione w hara (dantian), środku ciężkości ciała, ok 5 cm poniżej i w głąb pępka (dwie szerokości kciuka poniżej pępka i trzy szerokości kciuka w głąb). wykorzystanie środka ciężkości ciała jest bardziej zaawansowane im więcej treningów się odbędzie. celem treningu jest znalezienie harmoni z ki. hipoteza: ki nie istnieje, jest tylko pojęciem umożliwiającym skuteczny trening. pojęcie dantian jako środka ciężkości ciała znane jest także w innych sztukach walki japońskich i koreańskich.

aiki-jutsu to zasada w sztukach walki polegająca na wykorzystaniu energii ki w celu zdominowania przeciwnika własną energia i techniką, wykorzystywana min w aikido, judo.

kiai to gwałtowny akt woli, okrzyku lub spojrzenia wykorzystujący nagromadzoną energię, np wrzask w sztukach walki, zatrzymanie stada wilków wzrokiem.

morihei ueshiba, twórca aikido, szukał prawdziwej sztuki walki (budo). starał się łączyć sztukę walki z zasadami religijnymi, ciałem, umysłem i duchem. zaangażował się w ruchu omoto, co spowodowało, że stał się pacyfistą i uważał, że aikido powinno stać się sztuką pokoju.

koreańska sztuka walki hwarangdo obejmująca rzuty, dźwignie, kopnięcia, była oparta na koncepcji energii ki pozwalającej na lepsze kontrolowanie umysłu i siły.

ssirum, koreańskie zapasy, bywają praktykowane przy okazji świąt. mówią o nich malowidła naścienne na dawnych nagrobkach. zwycięzca zawodów wiejskich otrzymywał tytuł siłacza (changsa) i był nagradzany wołem. obecnie zawody odbywają się w piaskownicy. zawodnicy mają 100-150 kg i 180-200 cm wzrostu.

tangsudo to koreańska sztuka walki podobna do karate i systemów chińskich, która powstała pod koniec xviii w. tangsudo oparta jest na podbudowie duchowej i filozoficznej. nawiązuje do zasad etycznych hwarang: 1 bądź lojalny wobec swojego kraju, 2 bądź posłuszny rodzicom, 3 bądź wierny w małżeństwie, 4 bądź życzliwy dla innych, 5 szanuj starszych wiekiem i stażem, 6 bądź wierny nauczycielowi, 7 bądź wierny przyjaciołom, 8 rozróżniaj dobro od zła, 9 nigdy nie cofaj się w walce, 10 zawsze kończ, co zaczniesz. siedem zasad tangsudo: 1 uczciwość (yomchi), 2 koncentracja (chungshin tongil), 3 wytrwałość (innae), 4 szacunek i posłuszeństwo (chunkyung), 5 samokontrola (kukki), 6 skromność i pokora (kyomsin), 7 odwaga (paekjol bulgul).

taekwondo to sztuka walki, której twórcą jest choi hong-hi (1918-2002). powstała na podstawie idei hwarangu i starych koreańskich sztuk walki, pw taekkyeon.

buruburu to duch tchórzostwa. podąża za ludźmi i wywołuje dreszcze strachu.

według przedstawicieli sekty konkokyo rozpowszechnienie kultu konko-daijin (złoty kami) przyniesienie ludzkości pokój.

ainu rakkuru, pierwszy bóg zrodzony na ziemi, stoi na straży pokoju na ziemi i między ludźmi. kiedy osiągnął 16 lat i zaczął przewodzić ludziom na ziemi panował pokój. kiedy ainu rakkuru odchodził z tego świata obiecał, że będzie wracał z każdym grzmotem, dlatego grzmoty są czczone jako przybycie boga pokoju (ajnowie).

 

 

Waldemar Mierniczek