24. religie minojczyków, pelazgów, mykeńczyków, licja, lidia, orfizm, grecja, hellenizm
24. 5. dusze, duchy przodków, reinkarnacja
24. 5. 1. duch
byty, które identyfikujemy jako „duch” nie występowały gromadnie w mitologii greckiej; grecy woleli byty konkretne, które nazywamy boginiami i bogami.
zidentyfikowane duchy:
- agatodajmon - dobry duch natury (hellenizm),
- alastor - duch pomsty za zbrodnie, wymierzał zasłużoną karę,
- charon - duch świata podziemnego,
- fonos - duchy morderstwa, zabijania i uboju, dzieci eris,
- harpie - duchy lub demony porywające dzieci i dusze i uosabiające gwałtowne porywy wiatru, torturowały złych ludzi w tartarze, były złośliwe, okrutne i brutalne,
- hedone - duch przyjemności, radości i rozkoszy, córka erosa,
- kabirowie - duchy metali, które przekształciły się w duchy planetarne lub bóstwa utożsamiane z planetami,
- taraksippos - zły duch nawiedzający hipodrom w olimpii, gdzie płoszył konie uczestników wyścigów, doprowadzając do katastrof rydwanów; w połowie hipodromu po wschodniej stronie zbudowano i poświęcono mu ołtarz; według różnych wersji była to dusza herosa ischenosa złożonego w ofierze dla zażegnania plagi głodu, woźnicy oleniosa lub alkatoosa,
- taraksippos - zły duch identyfikowany z duchem glaukosa, nawiedzał hipodrom igrzysk istmijskich.
specyficznymi bytami były duchy herosów. heros to podziemny duch, często złośliwy, należało się go obawiać. żywności, która upadła na ziemię, nie można było jeść , gdyż należała do herosa.
obrzędy na cześć herosów odbywały się w temenosach, w sanktuariach (heroon) i obejmowały libacje, krwawe ofiary przy grobach i sanktuariach. celem rytuałów było nakłonienie duchów herosów do opieki nad społecznościami.
duch tezeusza uczestniczył w bitwie pod maratonem.
duchy zmarłych czekały na charona na półwyspie matapan, aby zapłacić za przewóz przez styks.
kreuza, córka priama i hekabe, żona eneasza, matka askaniusza, została zabita podczas ucieczki z troi. gdy eneasz wrócił po nią ukazała się jako zjawa.
obrady eklezji (zgromadzenie demokratyczne w atenach) zaczynały się od modlitwy oraz zarżnięcia świni i skropienia jej krwią mównicy, aby przepędzić złe duchy.
dziewanna drobnokwiatowa jako roślina magiczna chroni przed złymi urokami i złymi duchami.
ochronne środki magiczne to rytuały i rekwizyty (apotropeiony), zakazy (np tabu), które chronią przed złymi duchami.
wedlug diogenesa z apollonii pierwsza pramateria była wyposażona w siłę duchową.
arystoteles twierdził, że pierwszą przyczyną sprawczą jest ruch jako duch, który porusza światem tak jak dusza porusza ciałem. jako ostateczne źródło ruchu duch jest nieruchomy, został utożsamiony z bogiem, ale nie jest czynnikiem aktywnym, nie ingeruje w dzieje świata.
według platona idee to byty duchowe, tożsame
ze sobą, niezłożone, niezmienne i doskonałe, poznawalne rozumowo jako realne
odpowiedniki pojęć powszechnych oraz wzory zmiennych rzeczy materialnych. idee
stanowią byt doskonały.
24. 5. 2. duchy przodków
kult przodków nie przyjmował w grecji istotnych form.
celem
małżeństwa było spłodzenie potomka, który mógł zapewnić po śmierci ojca kult
przodków, co było konieczne do osiągnięcia szczęścia na tamtym świecie.
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz