6. religia germanów

6. 8. 2. 2. 2. płodność i przyjemność, w tym ciało i wizerunki bogów
 

frigg była boginią miłości. boginią miłości była także freja, siostra bliźniaczka frejra. jej mężęm był od (letnie słońce, światło słoneczne), córkami hnoss (skarb) i gersimi (klejnot). freja była uważana za najpiękniejszą z bogini, przedmiot pożądania olbrzymów, bogów i ludzi. jej mąż wciąż podróżował po świecie, freja płakała złotymi łzami, jakkolwiek była mu niewierna.

odyn był przedstawiany jako dobrze zbudowany mężczyzna w średnim wieku, z długimi kręconymi włosami i długą, gęstą brodą, a thor , syn odyna i jord, małżonek sif (bogini miłości i urody) jako gwałtowny, ale bardziej przychylny ludziom niż odyn i mniej tajemniczy. thor miał długą rudą brodę i młot mjolnir. wielką urodą obdarzony był ull.

najbardziej znane wizerunki odyna to mężczyzna przedstawiony na brązowej płytce, pochodzącej z vii w stanowiącej ozdobę hełmu, znalezionej w torslundzie. tańczący jednooki odyn w hełmie z pseudorogami (co to jest?) jest uzbrojony w miecz i laskę. sformułowano hipotezę, że pseudorogi to kruki hugin i munin. kamień z alskog na gotlandii, z ix w, przedstawia jeźdźca na ośmionogim koniu. wojownik trzyma w ręce róg. przed nim stoi walkiria z rogiem w dłoni.

lokiego oskarżono o złośliwe ścięcie włosów sif. loki musiał zdobyć nowe złote włosy (loki?) dla sif. zostały one stworzone przez karłów kowali fjalara i galara, mogły rosnąć jak prawdziwe.

walkirie, piękne dziewice-wojowniczki, znane są z kilku przygód. najbardziej eksploatowana historia to miłość brunhildy z sygurdem. kiedy nie było wojen walkirie zamieniały się w łabędzie. brunhilda, najpiękniejsza z walkirii, postanowiła wykąpać się w jeziorze. zrzuciła pióra i naga weszła do wody, gdzie (a to pech?) zobaczył ją król, który bezzwłocznie ukradł pióra, bez których brunhilda nie mogła zamienić się z powrotem w łabędzia. król (jak to król) powiedział, że zwróci pióra, jeżeli brunhilda pomoże mu w bitwie, co przymuszona brunhilda uczyniła. odyn, wściekły za to, że brunhilda stanęła do walki bez jego pozwolenia, ukłuł ją magicznym usypiającym cierniem i umieścił w zamku wokół którego rozpalił ogromne płomienie. dzielny wojownik sygurd uratował brunhildę, ale odtąd była zwykłą kobietą, musiała pozostać w walhalli, witać poległych wojowników i służyć im.

sigrun, córkę hogniego, siostrę bragiego i daga, ojciec obiecał dać za żonę hodbroddowi, synowi granmara. sigrun nie podporządkowała się woli rodzica i została walkirią, pokochała helgiego, którego zobaczyła podczas bitwy. wyznała mu miłość i poprosiła o obronę przed hodbroddem. helgi zakochał się w sigrun i wyruszył na morze. pokonał granmara. podczas bitwy zginęli też hogni i bragi. sigrum wyszła za ukochanego i urodziła mu synów (przestała być walkirią), a helgi zginął wkrótce z rąk daga (rodowa zemsta). oszalała z rozpaczy sigrun rzuciła klątwę na daga i myślała o samobójstwie. spotkała się z helgim w kopcu grobowym, ale ponieważ następne spotkania już nigdy nie powtórzyły się umarła z tęsknoty.

wolundr i jego dwóch braci spotkali się z trzema łabędzicami nad brzegiem jeziora. żyli razem przez siedem lat, kiedy to księżniczki odleciały. bracia poszli ich szukać każdy inną drogą.

gerda, córka olbrzyma gymira, nie chciała zostać żoną frejra ani za złote jabłka dające nieśmiertelność ani pod groźbą ścięcia głowy. uległa, gdy wysłannik boga skirnina zagroził jej żądzą, której nie byłaby w stanie zaspokoić, głodem, którego nic nie mogłoby nasycić i uwięzieniem u bram piekła. inna wersja mówi, że podziałała groźba wycięcia przez skirnira magicznych znaków (run) na drewnianych prętach. w końcu gerda pokochała męża, a frejr musiał zapłacić skirnirowi własnym mieczem, przez co stanie się bezbronny w czasie ragnaroku.

niksy, demony wodne, ukazywały się w postaci ludzkiej jako piękne dziewczęta lub panny z rybim ogonem, ich śpiew zwabiał młodzieńców w głębiny.

gefion była opiekunką dziewic, które po śmierci gromadziły się w jej siedzibie.

 

6. 8. 2. 2. 3. fallicyzm

 

frejr był przedstawiony w świątyni w uppsali z ogromnym fallusem.

podobno także słup majowy to wyraz fallicyzmu: słup to bóg, a wianek na jego szczycie to bogini, biało-czerwone wstążki symbolizują utratę dziewictwa (???)

 

 

Waldemar Mierniczek