wm religia

25. 9. 5. 5. wróżenie, wyrocznie ( cz 3) wyrocznia delficka i przepowiednie trojańskie   mury okalające dom apollina okazały się miejscem wyroczni delfickiej . apollo przejął władzę nad wyrocznią delficką zabijając węża-smoka pytona (lub delfyne ), strzegącego tajemną wiedzę ukrytą pod ziemią. z tego przeklętego czynu, należało się oczyścić, dlatego apollo został posłańcem przekazującym wyroki zeusa , zwłaszcza dotyczące obrzędów oczyszczenia po zbrodni zabójstwa.  przepowiednia głosiła, że troja odrodzi się w rzymie .  eneasz przybywszy na delos został przyjęty przez kapłana apollina aniusza , przez którego apollo kazał mu udać się do krainy przodków przepowiadając tron i władzę. uciekinierzy z troi udali się na kretę, gdzie spotkali się z gniewem junony za spór o złote jabłko. eneasz przybył na kretę, uważając ją za ziemię swoich przodków. gdy wygnańcy osiedlili się na krecie bogini zesłała na nich zarazę i susze. anchizes , ojciec eneasza, wysłał posłańców do delos, ab

  25. 9. 5. 5. wróżenie, wyrocznie ( cz 2) znaczenie i rodzaje wróżb   niebo odzwierciedla się w ziemi i mikrokosmosie, istnieje święta przestrzeń, a określone miejsca są poświęcone określonym bóstwom. bóstwa objawiały się przez wątrobę zwierzęcą (np wątroba z piacenzy ) ( etruskowie ).  etruskowie słynęli ze znajomości sztuki wróżenia. wszelkie działania publiczne i prywatne były podejmowane po wysłuchaniu wróżb. odpowiedzi negatywne i zawierające groźby wymagały skomplikowanych ceremonii zapobiegawczych i ochronnych. najbardziej rozpowszechniona była haruspicja - wróżenie z wnętrzności zwierząt ofiarnych, zwłaszcza z wątroby, druga co do znaczenia była obserwacja piorunów i innych zjawisk niebieskich, jak lot ptaków (równie ważna dla umbrów i rzymian), trzecie miejsce zajmowała interpretacja niezwykłych i cudownych zjawisk na niebie i ziemi (od etrusków przejęli tą umiejętność rzymianie).  rodzaje wróżb:  - aeromancja - wróżenia ze zjawisk pogody (błyskawic, grzmotów, c

25. 9. 5. 5. wróżenie, wyrocznie ( cz 1)   bóstwa związane z wróżeniem, wróżbici i wieszczki   apollo był bogiem wróżb, wieszczkiem.  tages wyłonił się w czasie orki, wyszedł z bruzdy jako dziecko z twarzą starca i zaczął nauczać sztuki wróżbiarskiej ( etruskowie , rzym). podobne ujęcie tematu: tages, syn tarchona (?), nauczył ludzi przepowiadania przyszłości (etruskowie).  saturn , wypędzony przez jowisza, znalazł schronienie w lacjum u janusa . za to obdarzył go darem widzenia przeszłości i przyszłości ( italikowie , rzym).  pikus ton syn saturna , mąż canens , ojciec fauna , król lacjum, wieszcz wróżący przy pomocy dzięcioła, bóg wróżb.  men to bóstwo wieszczące, jego wyrocznie działały w attalei (izauria), i w anabura (pizydia).  hekate była patronka nekromantów.  kameny (min karmenta ), nimfy źródeł, zostały obdarzone darem wieszczym.  manto to wieszczka, córka herkulesa , matka auknusa .  providentia to personifikacja przewidywania.  amfiloc

  25. 9. 5. 4. ofiary (cz 2) pales , bóstwo (męskie lub żeńskie) pasterzy i ich trzód, otrzymywał ofiary z miodu i mleka. podczas święta parilia obchodzonego 21 kwietnia na cześć bogini pales nie wolno było składać krwawych ofiar. westalki przygotowywały mieszaninę krwi konia zabitego w czerwcu podczas świąt marsa i popiołów spalonego wcześniej jagnięcia, mieszały to z ziołami i paliły. w domach na ofiarę przygotowywano ciasto z prosa i mleko, po modlitwach wypijano mleko zmieszane z winem.  pax składano ofiary 30 stycznia i 30 marca na ołtarzu ara pacis augustae .  plutonowi składano w ofierze zwierzęta o ciemnej sierści, czarne jagnięta i świnie.  priapowi składano w ofierze pierwociny plonów.  robigalia na cześć  robigo obchodzono w ten sposób, że flamen quirinalis składał ofiarę z psa i owcy. organizowano wyścigi na cześć bóstwa.  luperkal to jaskinia, w którym wilczyca karmiła romulusa i remusa , w tym miejscu corocznie składano w ofierze psa i dwie kozy. lupe

25. 9. 5. 4. ofiary (cz 1)   ofiara ofierze nierówna.  dusze były żądne krwi, składano im niekiedy ofiary z ludzi ( etruskowie ).  tages nauczył ludzi składania ofiar bogom ( etruskowie ).  walki gladiatorów wywodzą się z rytualnych ofiar, z ludzi składanych podczas uroczystości pogrzebowych etrusków , samnitów i scytów (???).  imienia janusa wzywano przed składaniem wszelkich ofiar ( italikowie , rzym).  heliogabal kazał wymieniać imię el gabala przed rodzimymi bóstwami podczas składania publicznych ofiar.  podczas liberaliów bachusowi składano ciasto, miód, mięso przyrządzane na słodko.  azjatyckie formy kultu bellony przewidywały smarowanie całego ciała krwią zwierząt ofiarnych i picie ich krwi.  carna otrzymywała w ofierze bób.  ceres otrzymywała w ofierze kłosy, snopy żyta i maciorę. przed żniwami rolnicy składali ceres i tellus świnię.  16 stycznia, w czasie concordiae - świąt ku czci concordii , wszystkie osoby składały ofiary w miejscach kult

25. 9. 5. 2. praktyki magiczne   imiona indigetes wypowiadali w formułach magicznych pontyficy .  jądra koguta były używane jako środek wzmagający doznania seksualne.  amfisbaea używana jako amulet chroniła kobiety przed poronieniem i gwarantowała niezagrożoną ciążę.  amulet z korala chronił przed niebezpieczeństwami w podróży i stanowił antidotum na trucizny ( owidiusz ).  bazylia pospolita była stosowana jako talizman przeciw bazyliszkowi .  stosowano liczne amulety figurki  harpokratesa .  napoje magiczne zapewniały nieśmiertelność i wieczną młodość lub mogły przywrócić młodość ( etruskowie ).  w czasie święta lemuraliów obchodzonego 9, 11 i 13 maja ku czci lemurów, ojciec rodziny chronił obrzędami magicznymi swój dom.  prawo lex duodecim tabularum zawiera w tablicy viii przestępstwa czarodziejskie: "kto by złe pieśni śpiewał" i "kto by plony zauroczył".  lex cornelia de sicariis et veneficis była traktowana jako zakazująca szkodzenia

25. 9. 4. 5. święte księgi, świadectwa pisane 25. 9. 5. magia, czary   hekate była boginią magii i czarów, patronką czarownic i nekromantów.  angitia przybyła z jazonem do italii, gdzie nauczyła ludy magicznej sztuki uzdrawiania.  luperkus był magicznym stróżem stad hodowlanych przed wilkami.  rozdroża dróg to miejsca sprzyjające czarom.  szałwia lekarska to roślina magiczna.  teurgia to praktyka (sztuka) dzięki której za pomocą działań, symboli i formuł niezrozumiałych dla ludzkiego rozumu, ale zrozumiałych dla bogów, człowiek może zjednoczyć się z bogami i wykorzystać ich moce i wpływy dla siebie. zjednoczenie teurgiczne na znaczenie i charakter pozaracjonalny i jest związane z inicjatywą bóstw.  lua to bogini rytualnej zmazy, którą chciano zesłać na wrogów. Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 8) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 7) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 6) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 5) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 4) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 3) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 2) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 4. geograficzne centra kultu (cz 1) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 3. przedmioty kultu (cz 2) Waldemar Mierniczek

  25. 9. 4. 3. przedmioty kultu (cz 1) Waldemar Mierniczek

25. 9. 4. 2. świątynie, klasztory, kapliczki, cmentarze, miejsca publiczne, domy, obiekty wojskowe   świątynie   świątynie stanowiły powszechną formę budowli starożytnego rzymu, więcej w tym temacie w podrozdziałach „architektura” i „geograficzne miejsca kultu”. Tu jedynie kilka ogólnych uwag i ciekawostek. świątynie rzymskie zwano templum lub fanum. świątynia rzymska była miejscem przechowywania wizerunku bóstwa, przedmiotów kultowych i wotów, nie była miejscem publicznych zgromadzeń.  przybywszy na delos eneasz został przyjęty przez kapłana apollina aniusza . korzystając z pośrednictwa kapłana apollo kazał eneaszowi udać się do krainy przodków przepowiadając tron i władzę.  świątynia jowisza na kapitolu została zbudowana na tym samym miejscu, na którym stał chram terminusa .  w świątyni westy płonął wieczny ogień, którym opiekowały się kapłanki dziewice westalki . jego wygaśnięcie uważano za zły omen dla państwa. palenisko było czyszczone 1 marca (początek roku), p