24. religie minojczyków, pelazgów, mykeńczyków, licja, lidia, orfizm, grecja, hellenizm

24. 8. 2. 6. 1. dharma

 

hinduistyczno-buddyjska dharma oczywiście nijak ma się do greckich idei religijnych i filozoficznych. tym niemniej można spróbować wyłuskać niektóre pojęcia religijno-filozoficzne zbliżone lub ocierające się o pojęcie dharmy. 

platon: tego, co najważniejsze, nie da się wyrazić w słowach, nie dlatego, że jest to niewypowiedziane i pozasłowne, lecz dlatego, że ten, któremu brak doświadczenia, i tak nie zrozumie nic ze słownego ujęcia. jaskinia platońska to więzienie duszy, która widzi tylko cienie. dopiero uwalniając się z jaskini może dotrzeć do prawdziwego poznania. cienie są odbiciem prawdziwych idei. ta metafora platońska może prowadzić do hinduistycznej mokszy i buddyjskiej nirwany, czyli do połączenia duszy z bóstwem. 

parmenides: byt może powstać z niebytu, a niebyt nie istnieje, więc byt nie może powstać, a więc byt (świat) jest wieczny i niezmienny. 

w grecji najbardziej zbliżone pojęcie do dharmy to pneuma (stoicy), czyli siła, która ożywia martwą materię, formę (nie sądzę!).

Nic mi nie wiadomo, żeby jakiś uczony zajmował się przepływem idei między starożytną grecją, hinduizmem i buddyzmem, a taki przepływ na pewno miał miejsce.

 

24. 8. 2. 6. 4. ekstaza

 

opiekunem kultów i praktyk ekstatycznych był dionizos, który patronował przeżyciom najwyższej rozkoszy. 

misteria organizowane na cześć dionizosa miały charakter ekstatyczny. 

podczas tańca kultowego, kapłani kybele uzyskiwali stan ekstazy. w tym stanie mogli wygłaszać przepowiednie i wróżby. 

elementy ekstatyczne występują w kultach attisa i izydy. 

wyrocznia delficka wprawiała się w stan ekstatyczny wdychając opary wydobywające się z ziemi. 

filozofowie greccy objaśniali, że w czasie ekstazy zachodzi ujednolicenie podmiotu poznającego i przedmiotu poznania. jest to warunek konieczny umożliwiający poznanie. celem ekstazy było osiągnięcie takiej jedności, która umożliwiała poznanie. 

ekstaza to droga do powstania jedni (plotyn).


Waldemar Mierniczek

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

8. buddyzm, bon

8. 9. 6. 5. mistycyzm   w buddyzmie mistycyzm to doświadczenie religijne polegające na bezpośredniej relacji człowieka z pozazmysłową jednią rozumianą panteistycznie jako prawdziwa rzeczywistość świata (trochę to naciągana definicja).   8. 9. 6. 6. opętanie, egzorcyzmy   dziewięć ścieżek bon zawiera, między innymi nauki o egzorcyzmach. według nich opętanie to przebywanie demona w pewnym miejscu i w pewnej odległości od człowieka, co umożliwia komunikację. opętanie ma najczęściej przypadkowy charakter i nie stanowi większego zagrożenia ponieważ demony nie atakują bez powodu i najczęściej same rezygnują z komunikacji z ludźmi. o! ceremonia yeongsanjae , odprawiana w 49 dniu po śmierci, zawiera elementy egzorcyzmów. thangtong gjalpo uważany jest za egzorcystę, bodhisattwę i mahasiddhę .   8. 9. 6. 7. herezja   herezja w buddyzmie istnieje. zwolennicy dharmottariya uważali, że kto uczy o istnieniu atmana ten jest heretykiem. członkowie sekty tirt
Czytaj więcej

8. buddyzm, bon

8. 9. 3. 10. misjonarze   buddyzm ma zacięcie misjonarskie. misje rozpoczęły się już za życia buddy , od xx w obserwujemy natężoną działalność misjonarską poza azją, w tym w krajach rozwiniętego zachodu, gdzie napotyka ona na pozytywne przyjęcie ze strony nowych ruchów religijnych, zwłaszcza ezoterycznych. niektórzy misjonarze: - bodhidharma (ok 440-ok 482), udał się z misją z indii do chin i japonii, uważany za 28 patriarchę mahajany, 1 patriarchę chan i 1 patriarchę zen, osoba kluczowa w przekazie linii dharmy , - amoghawadżra , indyjski mnich, misjonarz w chinach i na sri lance, - an shigao , misjonarz z partyjskiego rodu arsacydów, podobno uciekł do chin i tam zajmował się tłumaczeniem tekstów buddyjskich w założonym przez siebie biurze tłumaczeń, - dharmakszema (385-433), misjonarz z indii działający w chinach, - enku , rzeźbiarz i mnich japoński, przez kilka lat nauczał ajnów przez których był traktowany jako wcielenie buddy (?), - ennin (794-864),
Czytaj więcej

8. buddyzm, bon

8. 9. 3. 17. błogosławieni, święci   najbardziej na świętych nadają się, według mnie masasiddhowie : mahasiddha - urzeczywistniony mistrz, oświecony mistrz ścieżki tantrycznej. w buddyzmie tybetańskim jest 84 mahasiddhów. ale są i inne koncepcje: mistrz zen (chan, son, zen, thien) - w pełni oświecony człowiek o dojrzałej osobowości i nieugiętym charakterze, który włączył dharmę w swoje życie i potrafi prowadzić innych do oświecenia, ale mistrzów zen opisuję w rozdziale dotyczącym nauczycieli. theravada uznaje za świętych arahantów , czyli mnichów którzy osiągnęli nirwanę, a budda to pierwszy święty, ale arahantów było zbyt wielu, a do tego większość z nich była anonimowa, nie nadają się na świętych, a buddowie to według mojej konwencji bogowie lub emanacje bogów, ponieważ są ubóstwieni. mahajana uznaje dwa rodzaje świętych: buddów i bodhisattwów . ale bodhisattwowie zostali opisani w rozdziale dotyczącym osób medytujących. wadżrajana wymienia kilka kategori
Czytaj więcej