5. religia celtów

5. 8. 2. 5. bogactwo/bieda

 

trzy matrony to postacie dojrzałych kobiet, karmiących niemowlęta lub trzymających rogi obfitości lub kosze z owocami. także epona, jako bogini bogactwa i urodzaju, była przedstawiana z rogiem obfitości. rosmerta, nie gorsza od poprzednich, była przedstawiana w długiej sukni z rogiem obfitości. 

dagda był bogiem obfitości, jego kocioł był bezdenny i zdolny wykarmić armię. dagda miał dwa wieprze, z których jeden był zawsze żywy, a drugi zawsze gotowy do upieczenia. wieprze były wiecznie obsypane owocami drzewa. 

amaethon był kojarzony z obfitością, której źródło leży poza widzialnym światem. nisien był spokojny i hojny. 

nodens miał moc odnajdywania i odzyskiwania porzuconego mienia. 

w czasach rządów conaire’a i mora było spokojnie, lasy zapewniały obfitość orzechów, małe drzewa uginały się pod wielkimi owocami, a "wiatry nie brały włosów bydła od połowy jesieni do połowy wiosny” (?). 

za panowania tigernmasa doszło do pierwszego wytopu złota przez mistrza uchadana. puchary i broszki były pokrywane złotem i srebrem, ubrania zaczęto farbować na kolory purpurowy, niebieski i zielony. 

muinemon wprowadził zwyczaj noszenia przez królów i wodzów złotych łańcuchów na szyi. za czasów panowania faildergdoida, co oznacza „czerwony pierścień na dłoni” wodzowie zaczęli nosić złote pierścienie na rękach. 

enna i airthech dał swym ludziom konie, wozy i srebrne tarcze. 

eochaid i edgadach był pierwszym irlandczykiem ubierającym się w różnobarwne kolory. niewolnicy mieli ubierać się jednokolorowo, żołnierze dwukolorowo, bohaterowie i młodzi panowie terytorialni - w strój trójkolorowy, uczeni - sześciokolorowy, a królowie i królowe – siedmiokolorowy.

 

5. 8. 2. 6. dobro (szczęście)/nieszczęście

 

brigid jako brigantia miała związek z wszelką pomyślnością. siostry fand i liban były boginiami ziemskich przyjemności i zdrowia. feradach finnfechtnach był znany z prawości i szczerości. 

dother (zło) był synem carman, bogini złej magii. bechuille, dobra wiedźma, pokonała złą wiedźmę carman.

 

 

Waldemar Mierniczek