6. religia germanów
6. 8. narodziny,
życie, śmierć
6. 8. 1. narodziny
opiekunką nowonarodzonych była holda. norny pojawiały
się przy narodzinach i mogły przeciąć nić życia.
do bóstw płodności zaliczamy także
celtycko-germańsko-rzymskie trzy matrony.
ymir był zdolny
do samorództwo.
6. 8. 2. życie
6. 8. 2. 1. dola,
los, przeznaczenie
urdur jest boginią
przeznaczenia. frigg zna przeznaczenie,
ale nie jest w stanie go odwrócić.
boginiami przeznaczenia i losu ludzkiego są norny. przędą nić ludzkiego żywota.
pojawiają się przy narodzinach i mogą przeciąć nić żywota sprowadzając śmierć. urd, dobroczynna i błogosławiąca
ludziom, odpowiada za przeszłość i jest utożsamiana z przybywającym księżycem. dobroczynna
werdandi odpowiada za teraźniejszość
i jest utożsamiana z księżycową pełnią. skuld
(księżyc ubywający) odpowiada za przyszłość, określa długość życia narodzonych
dzieci, jest bezlitosna i okrutna. norny mieszkają w okolicach najwyższego
korzenia yggdrasila, przy mrocznej
studni urs (lub urband brunnen). czerpały wodę z pobliskiego jeziora i podlewały
korzeń. norny potrafią zsyłać koszmary senne i tworzyć runy.
6. 8. 2. 2. płodność
6. 8. 2. 2. 1.
płodność i rodzina
zagadnieniami płodności i rodziny zajmowali się przede
wszystkim wanowie, którzy pokonani
przez asów, zostali sprowadzeni do
roli bogów płodności, urodzaju i wegetacji.
frigg była boginią
płodności, ogniska domowego, opiekunką małżeństwa i rodziny. bóstwami płodności
byli także nerthus, frejr i rowana.
do bóstw płodności zaliczamy także celtycko-germańsko-rzymskie trzy matrony, postacie
dojrzałych kobiet, karmiących niemowlęta lub trzymających rogi obfitości lub
kosze z owocami, opiekunki rodziny, narodzin i płodności.
thor był bogiem
małżeństwa. bogini var słuchała
przysiąg składanych sobie wzajemnie przez mężczyzn i kobiety i uświęcała akt
zawarcia małżeństwa. parę narzeczonych poświęcano młotem (ręka var). var mściła się na osobach składających puste przysięgi.
płodność symbolizował pierścień (brisingamen lub hildiswin)
otaczający freję (jak naszyjnik).
wikipedia wymienia następujące germańskie zwyczaje
małżeńskie:
- zaręczyny - akcentowano znaczenie zaręczyn, skonsumowanie
związku po zaręczynach uważano za skonsumowanie małżeństwa i niepotrzebny był
następny akt zaślubin,
- morgengabe - po spędzeniu nocy poślubnej mężczyzna składał
żonie podarunek, jeżeli nie był zadowolony nie składał,
- snochactwo, które występowało u longobardów, a które
polega na obowiązku sypiania z ojcem małżonka, a czasami z jego bratem,
- małżeństwa między niepełnoletnimi synami i starszymi od
nich kobietami krewnymi lub powinowatymi,
- kuwada - udział mężów w cierpieniach żony podczas ciąży,
zaobserwowane w anglii i holandii.
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz