7. hinduizm (wedyzm, braminizm, hinduizm), adźiwikowie, joga, mitologia indii, religie cyganów
7. 7. 1. 4. 2. słoń
w okresie przedaryjskim w ndiach panował kult słonia dzikiego
i wściekłego.
słoń był wahaną ganeśi, lakszmi, indry i karttikeji.
ganeśa - bóstwo męskie
o czterech rękach i słoniowej głowie. ma cechy słonia: mądrość i siłę. jego
skóra jest złota, czerwona lub niebieska. ganeśa jest złośliwy, ale kiedy się
go udobrucha, staje się bardzo pomocny. ku niemu skierowana jest początkowa mantra lub recytacja w modlitwach
hinduistów, jego symbolem jest swastyka.
ganeśa posługuje się kilkoma atrybutami. jest nim łuk z łodygi trzciny
cukrowej, z którego strzela ukwieconymi strzałami wskazując właściwą drogę oraz
taca ze słodyczami. według innej koncepcji atrybutami ganeśi są kieł, książka,
topór i trąbka. podobno wszystkie te przedmioty są symbolami fallicznymi (aż ci
domorośli freudyści).
ganeśa urodził
się pod nieobecność ojca. matka prosiła go by pilnował drzwi w czasie kąpieli.
kiedy śiwa chciał wejść do środka,
ganeśa odmówił nieznajomemu. rozwścieczony śiwa odrąbał mu głowę triśulą (trójzębem). gdy dowiedział
się, że to jego syn, nałożył mu głowę pierwszego zwierzęcia, które napotkał, był
nim słoń.
pewnego dnia ganeśa
pojechał na przejażdżkę. jego szczur przestraszył się na widok węża i zrzucił
boga z grzbietu. brzuch ganeśi, pełen smakołyków, pękł wysypując zawartość.
ganeśa wepchnął ją z powrotem i owinął się wężem. świadkiem zdarzenia był
księżyc, który roześmiał się na ten widok. rozeźlony ganeśa złamał kieł i
rzucił nim mierząc w księżyc.
ganeśa stracił
lewy kieł podczas walki z paraśuramą.
soma obdarzał
słoniami.
bhudewi
przedstawiana jest na platformie położonej na czterech słoniach co symbolizuje
cztery strony świata. kamala
przedstawiana jest w otoczeniu czterech słoni.
wszechświat jest chroniony przez dziesięć słoni strażników (dig-gadźa).
jednym z dig-gadźa
jest ajrawata - boski wierzchowiec (wahana) indry, słoń, który wyłonił się
podczas ubijania oceanu w celu pozyskania amryty.
miał trzy (lub więcej) głowy.
śiwa może być
przedstawiany jako okryty skórą słonia, który był demonem i nosił imię gadźasura. demon został zabity za
przeszkadzanie w medytacjach wyznawcom śiwy. ćamunda ubierała się w skórę słonia.
dźjesztha jest przedstawiana
z głową słonia. rakszasi mogą mieć
słoniowe głowy.
ajjanar, obrońca
pól, dosiada konia lub słonia. ofiarowuje mu się figurki słonia.
bawół mahiszasura
zapanował nad demonami. przeciw niemu bogowie stworzyli durgę na tygrysie. demony rzuciły się na durgę, a ona zabijała je
maczugą, pętlicą, mieczem i trójzębem. mahiszasura przestraszył zastępy durgi i
zaatakował jej tygrysa. durga złapała go za arkan, a on przemienił się we lwa,
odcięła mu głowę, a on pojawił się jako mężczyzna z mieczem w dłoni, przeszyła
go mieczem, a on przemienił się w słonia,
obcięła mu trąbę, a on zamienił się w bawoła. odrzucając góry rzucił się na
nią. wtedy przeszyła go trójzębem i odcięła mu głowę mieczem.
podczas wojny
kaurawów z pandawami bhima zabił
słonia o imieniu aszwathama i
krzyczał o tym głośno, drona myślał,
że to jego syn zginął i załamał się.
7. 7. 1. 5. kryptydy
w mitologii hinduskiej jest mnóstwo bytów i przedstawień
bóstw posiadających jednocześnie cechy budowy ludzkiej i zwierzęcej, choćby ganeśa, czy garuda. takimi drobnymi odstępstwami od normy nie będę się tu
zajmował. wymienię tylko niektóre kryptydy (hybrydy):
- nawaguńdżara to
kosmiczna forma wisznu, która składa
się z dziewięciu postaci a to: głowa koguta
lub dźagannatha, ogon węża, cztery nogi od czterech różnych
zwierząt, uszy słonia (to siedem
elementów);
- śarabha -
inkarnacja śiwy - postać częściowo ludzka, częściowo lwia i częściowo ptasia.
śarabha przyszedł aby uspokoić gniew narasimhy
po tym jak zabił demona hirakanjaśipu;
- kamadhenu
przedstawiana jest jako hybryda: głowa i piersi ludzkie, skrzydła orła,
tułów, wymiona i ogon krowie, nad
ogonem narośl podobna do pancerza żółwia
lub ogona pawia (?);
- makara (wahana gangi, waruny, kamy) to stwór
wodny z paszczą krokodyla i ogonem ryby lub półsłoń, półryba. waruna
ujeżdzający makarę ukazywany jest w złotej zbroi. dzierży lasso z ciała węża;
- pyinsa rupa ma poroże
jelenia, kły i tułów słonia, grzywę lwa, ciało węża naga,
ogon ryby.
za kryptydy należy także uznać jednorogie zwierzęta na pieczęciach cywilizacji indusu i yeti.
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz