7. hinduizm (wedyzm, braminizm, hinduizm), adźiwikowie, joga, mitologia indii, religie cyganów

7. 8. 2. 1. 1. fatum, fatalizm, teleologia, determinizm, predestynacja, jurodiwość

 

początków zjawisk wymienionych w tytule tego podrozdziału możemy skutecznie szukać w hinduizmie.

pańćamakara to pięć rzeczy nieczystych rytualnie: alkohol (madja), mięso (mansa), gesty magiczne (mudra), ryby (matsja), stosunek seksualny z kobietami z niższych dźati (majthuna). tantrycy (zwłaszcza nurtu wamamarga) uważali, że uprawiając rytuały zakazane w miejscach nieczystych (np kremacji) można osiągnąć moce magiczne siddhi w rozwoju duchowym (tantra lewej ręki).

adźiwikowie wyznawali skrajny determinizm: każdy może robić co chce, nawet skrajnie grzeszyć, gdyż i tak po kilku wcieleniach osiągnie mokszę, niezależnie od dobrych lub złych uczynków.

 

7. 8. 2. 1. 2. etapy życia

 

są cztery etapy życia braminów i innych wyższych warstw (arya) zwane ćaturaśrama lub aśrama:

- okres nauki, w którym student (brahmaćarja) pod okiem nauczyciela ( guru) oddaje się intensywnym studiom (sanhita) w gurukuli (szkoła, która daje wykształcenie ogólne), podczas których zgłębia przesłanie wed i zdobywa wiedzę na temat religii (wedanta), jego celem jest kama (przyjemność fizyczna i zmysłowa, uczona z kamasutry). studenta obowiązuje ścisłe przestrzeganie celibatu i abstynencji seksualnej (???). brahmaćarin może dzięki jodze wznieść nasienie do sahasrary (najwyższej ćakry), co oznacza, że jego pamięć będzie działać niezwykle bystro i zwiększy się długość jego życia (brahmaćarją nazywa się także ślub celibatu składany przez sannjasina). okres brahmaćarja trwa do 25 roku życia;

- życie domowe (założenie i posiadanie rodziny), kiedy mężczyzna jako gospodarz i głowa rodziny (gryhastha) składa przeznaczone bogom ofiary (brahmany), cel: artha czyli dobra materialne, rozwój ekonomiczny, arthy uczono z arthasastry. okres gryhastha trwa od 25 do 50-60 roku życia;

- nadejście wieku starczego (wanaprastha), porzucenie życia rodzinnego i dóbr materialnych, kiedy to dobry arya zostawał pustelnikiem, pielgrzymował i oddawał się pogłębionym studiom nad znaczeniem poszczególnych obrzędów (arańjaki), cel: dharma (prawość, religia), uczono jej z manusmryti. okres wanaprastha trwa od 50-60 do 70-80 roku życia;

- okres wajragia, w czasie którego czując zbliżającą się śmierć mężczyzna odsuwa się od zgiełku życia i przy pomocy praktyk ascetycznych próbuje zgłębić naturę jedności z brahmanem (bogiem w postaci absolutu), składa śluby oznaczające zakaz bezpośredniego kontaktu z płcią przeciwną, zakaz podróżowania, zakaz posiadania majątku, otrzymuje nowe imię lub tytuł swamiego, jego atrybutem jest danda (rodzaj kija). cel to moksza (wyzwolenie). okres wajragia powinien trwać od 70-80 do 100-go roku życia.

sannjasa, czyli okres, w którym mężczyzna uprawia wajragię także jest dzielony na cztery etapy:

- kutićaka – sannjasyn mieszka poza dotychczasowym miejscem zamieszkania, jego podstawowe potrzeby (ubiór, jedzenie) zaspokajane są przez rodzinę;

- bahudaka – staruszek zaspokaja własne potrzeby żebrząc;

- pariwradżakaćarja – dziadziuś (przypominam między 70-tym i 100-nym rokiem życia) głównie podróżuje (???) i naucza o wisznu;

- paramahansa - osiada w jednym miejscu (najczęściej uważanym za święte) i poświęca się medytacji.

 

 

Waldemar Mierniczek