8. buddyzm, bon

8. 1. stworzenie świata

 

8. 1. 1. stworzenie świata

 

kosmologia buddyjska jest pesymistyczna, gdyż świat jest uznawany za źródło zła, nie istnieje powód aby wnioskować, że następstwo połączonych zdarzeń musi mieć początek. podstawą wszelkiego istnienia jest pustość (siunjata), brak własnej natury zjawisk, zjawiska pojawiają się w określonych warunkach, trwają przez jakiś czas, następnie znikają, istnieją w sposób zależny, nie mają realnego bytu, nie istnieje pierwsza przyczyna. wniosek: nie było czegoś takiego jak stworzenie świata.

dakini to istota personifikująca żeńską energię seksualną stanowiącą archetyp stworzenia.

mantra om to najświętsza sylaba hinduizmu, pierwotny hymn, dźwięk powstania wszechświata, jest identyczna z osobą absolutnego wisznu. (buddyzm tybetański)

tym niemniej mamy teorię powstania świata rozumianego jako powstanie i zmiana (przepływ) czasu, znaną jako dwanaście ognim współzależnego powstawania:

1) formowanie się świata (pierwsza kalpa istnienia świata);

2) rozwój (druga kalpa istnienia świata);

3) trwanie świata (trzecia kalpa istnienia świata);

4) schyłek i rozpad (chaos) (czwarta kalpa istnienia świata);

5) inwolucja kalpy polega na tym, że poprzedni świat jest niszczony lub rozkładany na elementy składowe, większość istot odradza się w świecie brahmy, który nie podlega rozkładowi;

6) kontynuacja inwolucji: świat jest podzielony biegunowo, bez styczności obu krańców, z jednej strony mamy pozostałą energię i materię przedstawiającą ograniczoną przedmiotowość, z drugiej strony świat brahmy i jego  mieszkańców jako krańcową podmiotowość;

7) okres ewolucji powodujący powolny proces integracji, większość istot zamieszkujących świat brahmy odradza się na ziemi, gdzie najpierw żyją tak jak w niebie żywiąc się zachwytem i będąc istotami świetlistymi i wytworami umysłu (bezpłciowymi), ziemia jest ciemna i pokryta wodą, na powierzchni ziemi zaczynają się tworzyć szumowiny, kórymi zaczynają się odżywiać istoty, znajdując w tym przyjemność stają się przepełnione pragnieniami, uprzednio eteryczne, stają się cieliste, ziemia coraz bardziej oddziela się od wody, a słońce i księżyc zaczynają na nią świecić, pierwsze pokazują się porosty i grzyby, potem rośliny, na końcu zboża, istoty zaczynają dzielić się na płcie, proces upadku człowieka dobiega końca, pojawiły się: pożądanie, namiętność, nienawiść, wrogość, rodzina, własność, prawo i zbrodnia, rządy i różnice społeczne;

8) okres trwającej ewolucji - teraz w nim żyjemy, możliwy jest proces dwunastu ogniw współzależnego powstawania w odwrotnym kierunku niż biegnie czas.

zgodnie z tradycją bon w trzech kolejnych epokach nauczycielami mają być trzej bracia, którzy uczyli się w niebie, mają kierować ludzkość na ścieżkę wyzwolenia. w pierwszej epoce nauczał dagpa, w obecnej salwa, który przyjął imię szenrab, w następnej będzie to shepa. dwaj pomocnicy szenraba (malo i yulo) wskazali mu krainę olmo lungring. szenrab zostawił pomocników na górze yungdrung gutsek, i we wskazanej krainie dokonał transformacji w białą sylabę a oraz czerwoną sylabę om. biała sylaba wpłynęła do głowy jego przyszłego ojca mugyal gyalbona thokara, a czerwoa do ciała matki gyalzhemy. po dziewięciu miesiącah urodził się i otrzymał imię tonpa shenrab miwo kunle nampar gyalwa. od tego czasu rozpoczęło się głoszenie nauki jungdrung bon na ziemi.


Waldemar Mierniczek