8. buddyzm, bon
8. 3. 9. czas
4) cztery kalpy istnienia świata to: formowanie się świata,
rozwój, trwanie świata, schyłek i rozpad (chaos). każdy z tych okresów trwa
przez okres 20 małych kalp = jednej średniej kalpie. każda mała kalpa jest
podzielona na osiem jug (er).
buddyjska koncepcja czasu jest nieco odmienna od koncepcji
hinduistycznej i wyraża się w następujący sposób:
1) jeden niebiański dzień = 400 ludzkich lat,
2) jeden niebiański rok = 144 000 ludzkich lat, z czego
wynika, że buddyjski rok ma 360 dni,
3) różne rozumienie pojęcia kalpa:
i) jako czas istnienia wszechświata,
ii) jako niesprecyzowany bardzo długi okres czasu,
iii) jako kalpy wymierne (wielkie, średnie i małe) i
niewymierne,
iv) podstawowa kalpa
liczy 139 650 lat,
v) tysiąc podstawowych kalp tworzy małą kalpę, mała kalpa liczy ok 16 mln lat,
vi) dwadzieścia małych kalp tworzy średnią kalpę,
vii) wielka kalpa
to cztery średnie kalpy,
viii) okres istnienia świata = 4 wielkie kalpy = 44 688 000
000 lat.
poniżej graficzne przedstawienie koncepcji czasu w
buddyzmie:
5) inwolucja kalpy polega na tym, że poprzedni świat jest
niszczony lub rozkładany na elementy składowe, większość istot odradza się w
świecie brahmy, który nie podlega
rozkładowi.
6) kontynuacja inwolucji: świat jest podzielony biegunowo,
bez styczności obu krańców, z jednej strony mamy pozostałą energię i materię
przedstawiającą ograniczoną przedmiotowość, z drugiej strony świat brahmy i jego mieszkańców jako krańcową podmiotowość.
7) okres ewolucji powoduje powolny proces integracji,
większość istot zamieszkujących świat brahmy
odradza się na ziemi, gdzie najpierw żyją tak jak w niebie żywiąc się zachwytem
i będąc istotami świetlistymi i wytworami umysłu (bezpłciowymi), ziemia jest
ciemna i pokryta wodą, na powierzchni ziemi zaczynają się tworzyć szumowiny,
którymi zaczynają się odżywiać istoty, znajdując w tym przyjemność stają się
przepełnione pragnieniami, uprzednio eteryczne, stają się cieliste, ziemia
coraz bardziej oddziela się od wody, a słońce i księżyc zaczynają na nią
świecić, pierwsze pokazują się porosty i grzyby, potem rośliny, na końcu zboża,
istoty zaczynają dzielić się na płcie, proces upadku człowieka dobiega końca,
pojawiły się: pożądanie, namiętność, nienawiść, wrogość, rodzina, własność,
prawo i zbrodnia, rządy i różnice społeczne.
8) okres trwającej ewolucji - teraz w nim żyjemy, możliwy
jest proces dwunastu ogniw współzależnego
powstawania w odwrotnym kierunku niż biegnie czas.
budda maitreja
opiekował się kolorem białym. z tego powodu wiele stowarzyszeń wzięło
nazwę od bieli, np stowarzyszenie
białego lotosu. członkowie tych „białych” sekt dzielili czas na trzy
okresy: królestwo czarnego lotosu (zamierzchła przeszłość, budda siedział na
czarnym lotosie), królestwo czerwonego lotosu (czasy współczesne), królestwo białego
lotosu (przyszłego buddy).
8. 3. 9. 1. kalendarz
era buddyjska liczona
jest od czasu śmierci (parinirwany) buddy,
który umarł w przedziale lat od 480 do 544 pne, najczęściej przyjmuje się rok
480 pne.
podstawą ustalania dni świątecznych jest kalendarz księżycowy.
8. 3. 9. 5. pory roku
wajśrawana
opiekował się zimą.
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz