8. buddyzm, bon

8. 3. 9. czas
 

buddyjska koncepcja czasu jest nieco odmienna od koncepcji hinduistycznej i wyraża się w następujący sposób:

1) jeden niebiański dzień = 400 ludzkich lat,

2) jeden niebiański rok = 144 000 ludzkich lat, z czego wynika, że buddyjski rok ma 360 dni,

3) różne rozumienie pojęcia kalpa:

i) jako czas istnienia wszechświata,

ii) jako niesprecyzowany bardzo długi okres czasu,

iii) jako kalpy wymierne (wielkie, średnie i małe) i niewymierne,

iv) podstawowa kalpa liczy 139 650 lat,

v) tysiąc podstawowych kalp tworzy małą kalpę, mała kalpa liczy ok 16 mln lat,

vi) dwadzieścia małych kalp tworzy średnią kalpę,

vii) wielka kalpa to cztery średnie kalpy,

viii) okres istnienia świata = 4 wielkie kalpy = 44 688 000 000 lat.

poniżej graficzne przedstawienie koncepcji czasu w buddyzmie:

 
4) cztery kalpy istnienia świata to: formowanie się świata, rozwój, trwanie świata, schyłek i rozpad (chaos). każdy z tych okresów trwa przez okres 20 małych kalp = jednej średniej kalpie. każda mała kalpa jest podzielona na osiem jug (er).

5) inwolucja kalpy polega na tym, że poprzedni świat jest niszczony lub rozkładany na elementy składowe, większość istot odradza się w świecie brahmy, który nie podlega rozkładowi.

6) kontynuacja inwolucji: świat jest podzielony biegunowo, bez styczności obu krańców, z jednej strony mamy pozostałą energię i materię przedstawiającą ograniczoną przedmiotowość, z drugiej strony świat brahmy i jego  mieszkańców jako krańcową podmiotowość.

7) okres ewolucji powoduje powolny proces integracji, większość istot zamieszkujących świat brahmy odradza się na ziemi, gdzie najpierw żyją tak jak w niebie żywiąc się zachwytem i będąc istotami świetlistymi i wytworami umysłu (bezpłciowymi), ziemia jest ciemna i pokryta wodą, na powierzchni ziemi zaczynają się tworzyć szumowiny, którymi zaczynają się odżywiać istoty, znajdując w tym przyjemność stają się przepełnione pragnieniami, uprzednio eteryczne, stają się cieliste, ziemia coraz bardziej oddziela się od wody, a słońce i księżyc zaczynają na nią świecić, pierwsze pokazują się porosty i grzyby, potem rośliny, na końcu zboża, istoty zaczynają dzielić się na płcie, proces upadku człowieka dobiega końca, pojawiły się: pożądanie, namiętność, nienawiść, wrogość, rodzina, własność, prawo i zbrodnia, rządy i różnice społeczne.

8) okres trwającej ewolucji - teraz w nim żyjemy, możliwy jest proces dwunastu ogniw współzależnego powstawania w odwrotnym kierunku niż biegnie czas.

budda maitreja opiekował się kolorem białym. z tego powodu wiele stowarzyszeń wzięło nazwę od bieli, np stowarzyszenie białego lotosu. członkowie tych „białych” sekt dzielili czas na trzy okresy: królestwo czarnego lotosu (zamierzchła przeszłość, budda siedział na czarnym lotosie), królestwo czerwonego lotosu (czasy współczesne), królestwo białego lotosu (przyszłego buddy).
 

8. 3. 9. 1. kalendarz
 

era buddyjska liczona jest od czasu śmierci (parinirwany) buddy, który umarł w przedziale lat od 480 do 544 pne, najczęściej przyjmuje się rok 480 pne. 

podstawą ustalania dni świątecznych jest kalendarz księżycowy.
 

8. 3. 9. 5. pory roku
 

wajśrawana opiekował się zimą.
 
 
Waldemar Mierniczek

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

8. buddyzm, bon

8. buddyzm, bon

8. buddyzm, bon