12. gnostycyzm, manicheizm, mitraizm

12. 7. 1. zwierzęta

 

zakaz zabijania zwierząt i spożywania mięsa (manicheizm). odrzucenie spożywania mięsa (bogomili).

katarzy praktykowali wegetarianizm, ale jedli ryby, ponieważ zwierzęta rozmnażają się drogą płciową, więc są nieczyste, a ryby, według nich, są jednopłciowe i nie dochodzi między nimi do "grzesznych aktów". dusza może wcielić się tylko w zwierzęta ciepłokrwiste.

 

12. 7. 1. 1. wąż/smok

 

w scenie tauroktonii (zbijania świętego byka) uczestniczy wąż jako alegoria ziemi-rodzicielki nasiąkającej życiodajnym płynem (mitraizm).

aion jest opleciony wężami (mitraizm, gnostycyzm).

abraxas ma zamiast nóg węże oplatające gałąź tworzącą podwójny krzyż. węże to odpowiedniki ducha (nous) i słowa (logos) (gnostycyzm).

uroboros, symbol gnostycyzmu, wąż z ogonem w pysku, bez przerwy pożera samego siebie, symbolizując odradzające się życie, jedność duchową i fizyczną wszechrzeczy, która nigdy nie zaniknie i będzie trwać w nieskończoność w formie ciągłej destrukcji i odradzania się, nieskończoność, wieczny powrót, zjednoczenie przeciwieństw, obieg czasu, odnawianie się świata i światów, śmierci i odrodzenia, wieczności. pierwotnie uroboros był symbolem rzeki opływającej ziemię, bez źródeł i bez ujścia, do której wlewały się wszystkie rzeki i morza świata.

ponadto w gnostycyzmie wąż był symbolem władcy świata materialnego, demiurga lub któregoś z archontów, odradzania się, a dla ofitów symbolem gnozy (poznania).

ofici czcili siedem demonów, z których jednym był rafael (wąż) (orygenes). ofici czcili węża jako dobroczyńcę, który dostarczył ludziom pożywienie, i dzięki któremu otworzyły się ich oczy.

jaldabaoth (demiurg) wydał z siebie syna węża, od którego pochodzą tchnienie i dusza. wąż to symbol gnozy (poznania), którą tyran jaldabaoth chciał ukryć przed adamem i ewą (ofici).

dzięki objawieniu węża ewa otrzymała pokarm wiedzy, dzięki której mogła lepiej przekazywać gnozę (gnostycyzm).

dzięki wężowi doszło do pożycia małżeńskiego i do zaludnienia świata (anastazy z synaju).

dzięki ujęciu roli węża odwrotnie niż w piśmie świętym chrześcijan, możemy postawić hipotezę, że gnostycyzm był ostatnią linią walki pierwiastka żeńskiego (węża) z pierwiastkiem męskim, po którego stronie walczyło chrześcijaństwo (lew i orzeł).

hymn o perle (w wersji greckiej) mówi o tym, że złe myśli (gniew) powodują wzrost potęgi złego boga, a myśli dobre (o miłości, świetle) jego słabnięcie. syn króla wschodu został wysłany za młodu do egiptu, aby zdobył perłę posiadaną przez smoka. smak egipskiego jedzenia sprawił, że zapomniał o celu misji. rodzice wysłali do niego list przypominając, po co jest w egipcie, więc uśpił smoka wypowiadając imię ojca. zdobył perłę, wrócił do domu wiedziony przez list i świetlistą szatę (?) i oddał perłę ojcu.

hymn o perle (w wersji syryjskiej) opiewa dzieje pneumy z krainy światłości (perły), która jest głównym bohaterem i walczy ze smokiem mieszkającym w grocie morskiej. pneuma usypia go zaklinając "w imię króla światłości".

 

12. 7. 1. 2. ptaki

 

ofici czcili siedem demonów, wśród których znajdował się gabriel (orzeł) (orygenes).

kruk (corax) to pierwszy stopień wtajemniczenia w mitraizmie.

w scenie tauroktonii uczestniczą kogut i kruk (mitraizm).

posąg aiona jest wynoszony z komnaty kiedy kur zapieje, aion ma skrzydła (mitraizm, gnostycyzm).

abraxas ma kogucią głowę. kogut zapowiadając brzask i zachód słońca czuwa nad obiegiem czasu, symbolizuje opatrzność (phronesis) (gnostycyzm).

eon chrystus zstąpił w postaci gołębicy na chrystusa człowieka w czasie chrztu (cerynt).

legenda mówi, że kiedy inkwizytorzy przyszli po esclarmonde de foix (wybrana, katarka), zamieniła się w gołębicę i uciekła.

 

 

Waldemar Mierniczek