12. gnostycyzm, manicheizm, mitraizm

12. 8. narodziny, życie, śmierć

 

12. 8. 1. narodziny

 

prokreacja jest zła ponieważ powoduje uwięzienie duszy (eona) w materii (manicheizm).

narodzenie najświętszej maryi panny (apokryf): rodzice (joachim i anna) bardzo starali się i modlili o dziecko. gdy prośba została spełniona, oddali marię w wieku trzech lat na wychowanie do świątyni, gdzie wychowywała się wśród pobożnych niewiast. apokryf opisuje jej dzieciństwo i życie u boku rodziców w starszym wieku (gnostycyzm).

marcjoniści uważali, że jezus nie urodził się z marii, a jedynie przeszedł przez nią, lub też że pojawił się dopiero w synagodze w kafarnaum.

paulicjanie nie czcili marii. chrystus przeszedł przez nią jak przez kanał. maria nie była dziewicą, współżyła z józefem i miała z nim dzieci.

bogomili głosili, że bóg zesłał na ziemię logosa (jezusa), który wniknął w ciało dziewicy przez ucho, przybrał w niej cielesną formę i wrócił tą samą drogą. dziewica niczego nie spostrzegła, ale odnalazła go jako niemowlę w jaskini w betlejem.

 

12. 8. 2. życie

 

mitra ścigał byka, pojmał go i zaniósł na plecach do jaskini, gdzie złożył w ofierze w intencji odnowienia świata. ziemia i wszelkie życie zroszone krwią i nasieniem byka (także podczas tauroktonii - rytuału zabicia świętego byka), przechodzi proces regeneracji (mitraizm).

uroboros -to także symbol odradzania się, śmierci i życia, wieczności (gnostycyzm).

światłość jest dobrem, a ciemność jest złem. materia jest przejawem zła. człowiek na dwie dusze: związaną z dobrem i związaną ze złem. walka pomiędzy dobrem i złem toczy się w każdym człowieku. zło jest wieczne i jest wszędzie, drogą wyzwolenia od zła jest poznanie (gnoza) (manicheizm).

człowiek egzystuje w nieprzyjaznym świecie, do którego został "wrzucony". jest niespójnym konglomeratem ciała, duszy i ducha (pneumy, pojęcie platońskie). jego prawdziwą jaźnią jest pneuma, równie obca światu jak bóg. prawa natury zniewalają człowieka, a jego ciało i dusza (w tym psychika) aktywnie się temu przeciwstawiają, ograniczają i upokarzają,. celem życia jest przebudzenie odrętwiałej pneumy i uwolnienie jej z więzów losu i świata, aby wrócić do boga. potrzebne do tego są wiedza, objawienie, iluminacja co do natury "ja, boga i świata". przed pojawieniem się oświecającego doświadczenia (gnozy) jedyną etyczną formą aktywności jest dążenie do owego doświadczenia (gnostycyzm).

 

12. 8. 2. 1. dola, los, przeznaczenie

 

przeznaczenie człowieka jest z woli boga ściśle określone i ściśle zjednoczone z układem gwiazd (bardesanici, audianie).

 

12. 8. 2. 1. 1. predestynacja, jurodiwość

 

u gnostyków z niektórych sekt mamy pomysły, których by się rasputin nie powstydził.

agapeci uważali, że wszystko jest czyste dla tych, którzy mają czyste sumienie. agapetki składały śluby czystości, następnie wabiły młodych chłopców i mężczyzn żyjąc z nimi pod jednym dachem.

nikolaici uważali, że chrześcijanie nie powinni separować się od pogan. z tego powodu mogli brać udział w pogańskich zwyczajach jak nierząd i ofiary, bez szkody dla własnej duchowości.

bogomili teodozjusza oddawali się orgiom, doświadczając grzechu celowo, aby móc dostąpić pokuty.

 

 

Waldemar Mierniczek