15. religie afryki (z wyjątkiem egiptu i nubii)
15. 4. świat
podziemny i życie pośmiertne, wędrówka dusz
15. 4. 1. światy
podziemne i pośmiertne, piekło
dusza odchodzi do ziemi umarłych jako osobisty duch.
tlam to ciemne
miejsce pod ziemią, z którego wynurzyli się bawół iyherther i jego żona jałówka thamuaztz
(kabylowie).
samtomba to
kraina śmierci. nad rozpadliną uważaną za wejście do niej wznosiła się
świątynia boga śmierci walumbe (gandowie).
kiedy umrą wszyscy, których znał nsissim pochodzący od złego człowieka, wtedy nzame zamyka go w otolane, miejscu cierpienia (fangowie).
wulkan el teide na teneryfie to wrota do piekła.
mieszka tu demon guayota (guanczowie).
wyznawcy kultu kubandwa
przebywają po śmierci we wnętrzu wulkanu karisimbi
wraz z herosem rjangombe (rwanda).
ala to władczyni świata
zmarłych (ibowie).
muso koroni kundje,
żona pemby, to bogini podziemia i
ciemności (bambara).
15. 4. 2. raje i
krainy rajopodobne
w odniesieniu do mitologii afrykańskich trudno mówić o
podziale światów pośmiertnych na piekła i raje.
świat zmarłych jest jakby repliką świata żywych. dusza
ludzka jako dusza przeznaczenia udaje się do nieba.
wobec tego cechy rajów mają krainy opisane w poprzednim
podrozdziale, zwłaszcza samtomba, el-teide, karisimbi.
15. 5. dusze, duchy
przodków, reinkarnacja
15. 5. 1. duch
afryka jest raczej miejscem przebywania duchów, a nie bóstw.
duchy przodków (ziny)
i karzące siły przyrody (haley)
rządzą ziemią i wodami, są niewidzialne, dzielą się na: 1 ziny ziemi
(zarządzają polami, lasami, zaroślami, dolinami, drzewami, grotami, skałami), 2
ziny wiatrów (nadciągają z czterech stron świata), 3 ziny wody (rządzą bagnami,
jeziorami, rzekami, ich siedzibami są kamienie, drzewa nadbrzeżne, głębokie
rowy). człowiek nic nie może robić na terytorium zinów bez ich zezwolenia. bóstwa
karzące haley zdobywają sobie panowanie przez podporządkowanie zinów.
duchy są wszechobecne (himba,
ibo). są duchy (mumuye), duchy przodków i inne duchy (azande), duchy bori (maguzawa),
ginu - mityczne istoty duchowe (dogonowie), zar (etiopia, sudan, somalia), kadziur (etiopia, sudan, somalia).
duchami są nommo
- dzieci boga i ziemi, boscy kowale (dogonowie).
złe duchy mieszkały na szczycie teide (guanczowie).
duchy zmarłych łączą się w jedność, która mediuje pomiędzy
żywymi i duchem lasu ezengi. duchy
odpowiadają za obfitość lasu. wobec tego organizuje się mnóstwo ceremonii
obłaskawiających duchy, co prowadzi do zapewnienia dobrobytu grupie (aka).
istnieje duch lasu jengi
(baka).
duchy zaginionych przodków vazimba, pierwszych mieszkańców madagaskaru, opiekują się ziemią i
nawiedzają źródła i skały. duchami vazimba stawali się także zmarli tragicznie,
których ciał nie odnaleziono (vazimba).
abiku to duchy
wstępujące w łona kobiet; rodzą się jako ludzkie dzieci (jorubowie).
baczwezi, duchy
niższego rzędu, dzielą się na 3 grupy: 1 mizimu
(żywi zmarli przodkowie, przychylnie nastawieni do żyjących krewnych,
udzielający rad, składa się im w ofierze napoje i jedzenie), 2 misambwa ( występują w wybranych przez
siebie miejscach przyrody), 3 balubaale
(duchy zmarłych wodzów i bohaterów, np wakumbe
- patron śmierci i kibuka - patron
sztuki wojennej) (tutsi, hutu, ganda).
nkisi to duch lub
bóstwo zamieszkujące przedmioty, fetysze, dzięki czemu są one obdarzone
magiczną mocą (kongo).
boli, duch tyi wara, przebywa w fetyszach i maskach
tyi wara (bambara, maninka).
duna to duch
podobny do psa wywołujący gorączkę. składa mu się w ofierze koguta lub kozła. opętany
człowiek szczeka jak pies (maguzawa).
na strach przed opętaniem przez złe duchy, zaradzić mogą igkirha (duchowi uzdrowiciele) (xhosa).
skaryfikacja chroni przed działaniem złych duchów (aszanti).
dziewczynki miały przekłuwane uszy, wargi i nos. ozdoby
wkładane w te otwory chroniły przed wnikaniem złych duchów, zjaw i sił
ponadnaturalnych. kobiety nosiły w wargach trzycentymetrowe krążki z drewna,
kamienia, gliny lub metalu (lobi).
krążek w ustach odstrasza złe duchy, które mogą dostać się
do wnętrza człowieka przez usta (mursi).
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz