18. religie azji (nowa gwinea, indonezja, filipiny, indochiny, mongolia, syberia, azja środkowa, ludy tureckie, kaukaz, hunowie i inne ludy z okresu wędrówki ludów)
18. 3. 8. woda
iduk jer-sub to święta
woda i ziemia turkutów czyli ludów
tureckich.
woda jest święta (mongołowie).
bogowie wody:
- woda (awarowie, hunowie),
- jer-sub - bóstwo
wody i ziemi (mongołowie),
- bóg wody thuy tinh,
który walczył z bogiem góry s'on tinh
i mau thoai - matka-woda (wietnamczycy),
- anahit i astghik - boginie wody oraz tsovinar - bogini wody, deszczu, morza,
ognista istota, która zmuszała deszcze i grad, by spadały z nieba (ormianie).
bóstwa związane z wodą:
- naty, czyli duchy
zamieszkujące konkretne rzeki (mjanma),
- zamieszkujący bagna chu'
dong tu' (wietnamczycy),
- dewi sri, która
zapewniała deszcz (baduy).
opady deszczu po uroczystościach festiwalu giong interpretowane są jako
błogosławieństwo świętego i zapowiedź obfitych zbiorów (wietnam północny).
gra na bębnach (z brązu) powoduje rechot żab, co przywołuje
deszcz (karenowie).
cuur, flet prosty
z trzema otworami z drewna modrzewiowego, jest używany w trakcie grania i
śpiewania choomej. flet jest związany
z oddawaniem czci rzekom i ich duchom stróżom (hunowie, kałmucy, mongołowie, kazachowie, tuwińcy).
kiedy sawerigading
ścinał drzewo welenreng,
aby wyciosać z niego wielką łódź, spadły na ziemię wszystkie ptasie gniazda, z których
wypadły ptasie jajka, rozbiły się i spowodowały powódź (la galigo).
u shin gyi, dobry
nat opiekuńczy szlaków wodnych,
czczony powszechnie w delcie irawadi,
wylądował z drwalami na wyspie meinmahla
w poszukiwaniu żywności i tam grą na harfie zwabił dwie siostry naty, które
rozkazały, aby je udobruchać. u shin gyi rzucił się do wody, utonął i został
natem (mjanma).
pień champaki, w
którym zamieszkiwały naty mahagiri i
hnamadawgyi został wykarczowany i
wrzucony do rzeki irawadi. drzewo
osiadło na brzegu królestwa paganu (mjanma).
mity o potopie znane są, między innymi, na filipinach, w wietnamie i wśród ludu miao.
18. 3. 9. czas
od tengri jest bogiem
czasu (lud turecki).
amanor to bóg
nowego roku. składano mu hołdy pod koniec lipca. kult odprawiano głównie w bagavan (ormianie).
kalasze stosują solarny
kalendarz obrzędowo-religijny.
pismo batackie jest używane do zapisywania tekstów
magicznych i kalendarzy przez kapłanów datu
(batakowie).
tydzień zaczyna się od niedzieli w armenii, wietnamie, malezji, indonezji, turcji. tydzień zaczyna się od poniedziałku w mongolii, papui-nowej gwinei.
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz