22. religie mezopotamii (akad, amoryci, aramejczycy, asyria, babilonia, chaldea, elam, kasyci, sumer)

 22. 7. 2. rośliny, rolnik (cz 2)

 

aby uchronić się przed działaniem demonów stosowano magiczny rytuał okadzania dymem cyprysów i cedrów, gdyż bogowie uwielbiali zapach kadzidła (babilonia). 

las cedrowy był chroniony przez potwora huwawę, który został strażnikiem lasu na polecenie enlila (sumer). 

gilgamesz marzył o wielkim cedrze. znalazł go w lesie cedrów, ściął drzewo, ale przypałętał się strażnik lasu cedrów, olbrzym huwawa. po rozmowie z olbrzymem gilgamesz ściął siedem cedrów rosnących przy domu potwora, obezwładnił go, a później go zabił, za co został przeklęty przez enlila (sumer). 

człowiek o imieniu szukalletuda, pracowity ogrodnik, spojrzał na gwiazdy kiedy szalały burze piaskowe na skutek których drzewa nie rosły, i z ich układu (gwiazd, nie roślin) odczytał wyrocznię boską, zgodnie z którą zasadził drzewa sarbatu, które stanowiły osłonę dla jego roślin przed burzami piaskowymi (sumer). 

lamasztu żyła jak wściekłe zwierzę w miejscach trudno dostępnych jak np zarośla trzcinowe (mezopotamia). 

utnapisztim, syn króla ubara-tutu, został ocalony z potopu przez enki, zbudował statek, na którym umieścił żonę, krewnych, sługi, dobytek, rośliny i zwierzęta wszystkich gatunków, po siedmiu dniach potopu korab osiadł na górze nimusz, przybiwszy do lądu utnapisztim wypuścił wszystkie zwierzęta, zasadził rośliny i złożył ofiary bogom (akad). 

utnapisztim, który ocalał z potopu, opowiedział gilgameszowi historię swojego ocalenia i skierował gilgamesza do miejsca, gdzie rosło ziele przywracające młodość. gilgamesz zerwał roślinę, zostawił ją na brzegu i poszedł się wykąpać. zapach rośliny znęcił węża, który ją połknął (akad). hipoteza jakiegoś religioznawcy abstrakcjonisty, że zioło nieśmiertelności gilgamesza to drzewo życia (mocno naciągane). 

podczas walki z tiamat, marduk trzymał w ręce zioło-odtrutkę, a w ustach przedmiot z gliny (babilonia). 

zaklęte zioła trzymał w ręce marduk kiedy szedł do walki z tiamat o panowanie nad światem (enuma elisz). 

w lecznictwie stosowano strączyniec, mak, opium, mandragorę, rumianek pospolity, lulek czarny, tamaryszek, komonicę, wierzbę, morwę, wawrzyn, trzcinę, mirrę, kadzidłowiec, cyborgę, walerianę, szafran, jałowiec, kolokwintę, czosnek, cebulę, wilczą jagodę, konopie indyjskie, piołun, lukrecję gładką, babkę, nagietek lekarski, fenkuł włoski, ałun, siarkę, miedź, grynszpan, kał (mezopotamia). 

szafran uprawiano w asyrii jako afrozydiak. 

kwiaty lilii są symbolem płodności (babilonia). 

w asyrii i babilonii symbolem marduka było marru - trójkątne narzędzie rolnicze przypominające motykę lub łopatę. 

na pojemnikach z żywnością rysowano gwiazdę pięcioramienną (pentagram), aby zapobiec gniciu (sumer).

 

22. 7. 3. wegetacja/urodzaj

 

bóstwa związane z urodzajem i wegetacją roślin: 

- abu - bóg wegetacji (sumer, mezopotamia), 

- dumuzi - bóg urodzaju, kochanek isztar (sumer), bóstwo wegetacji (mezopotamia, babilonia), 

- ninhursag - symbol płodności ziemi (sumer), 

- szerida - związana z urodzajnością (mezopotamia, zwłaszcza babilonia), 

w tej część nieba, na której leży gwiazdozbiór panny znajduje się obszar związany z płodnością ziemi (babilonia).

Waldemar Mierniczek