22. religie mezopotamii (akad, amoryci, aramejczycy, asyria, babilonia, chaldea, elam, kasyci, sumer)

22. 9. 5. 2. praktyki magiczne

 

czarownicy i magowie walczyli ze złymi mocami stosując zaklęcia, egzorcyzmy (sumer). 

obrzędy magiczne i amulety przeciwko szkodliwym demonom i duchom były stosowane nagminnie (babilonia). sztuka magiczna była praktykowana (asyria). 

asu, kapłan uzdrowiciel, korzystał także z magii (mezopotamia, mari). 

asarluhi to imię marduka wymieniane w formułach magicznych i modlitwach (babilonia). 

praktykowano magię sympatyczną. wzywano marduka, stosowano ablucje z użyciem cebuli, daktyli, knota, wełny i koźlej sierści. rytuał odprawiano w izbie ablucji lub miejscu pobytu chorego (pokój, chata, brzeg rzeki). czasami zamiast magii sympatycznej stosowano substytucję, zastępowano przeklętego człowieka zwierzęciem, któremu kapłan podrzynał gardło (babilonia). 

zachowały się tabliczki z opisami magicznych sposobów leczenia chorób, ochrony domu, pola lub sadu, procedur postępowania kapłanów podczas egzorcyzmów oraz z wykazami złych czynów (babilonia). 

aby uchronić się przed działaniem demonów stosowano magiczny rytuał okadzania dymem cyprysów i cedrów, gdyż bogowie uwielbiali zapach kadzidła (babilonia). 

unieszkodliwienie demonów edimmu polegało na odprawieniu rytuałów magicznych (babilonia). 

zachowało się mnóstwo zaklęć, opisów rytuałów, tekstów literackich i magicznych związanych z demonicą lamasztu. na amuletach występuje najczęściej jako istota o lwiej lub ptasiej głowie, nagim kobiecym ciele i nogach drapieżnego ptaka (mezopotamia). 

rozróżniano dobre i złe czary (babilonia). 

kodeks ur-nammu zawierał procedurę wykonywaną w razie oskarżenia o czary. prawdopodobnie była to próba wody, "do rzeki wejdzie, w rzece się zanurzy, jeśli rzeka dosięgnie go, oskarżyciel jego domostwo zabierze, jeśli człowieka tego rzeka oczyści i zostanie zdrowy, ten który czary zarzucił zostanie zabity, ten zaś którego rzeka oczyściła domostwo oskarżyciela swego zabierze", utonięcie było dowodem winy (odwrotnie niż w chrześcijańskich procesach o czary). 

zbiór zawierający rytuały przeciwko czarom ludzkim nazywał się maqulu (babilonia).


Waldemar Mierniczek

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

8. buddyzm, bon

8. 9. 6. 5. mistycyzm   w buddyzmie mistycyzm to doświadczenie religijne polegające na bezpośredniej relacji człowieka z pozazmysłową jednią rozumianą panteistycznie jako prawdziwa rzeczywistość świata (trochę to naciągana definicja).   8. 9. 6. 6. opętanie, egzorcyzmy   dziewięć ścieżek bon zawiera, między innymi nauki o egzorcyzmach. według nich opętanie to przebywanie demona w pewnym miejscu i w pewnej odległości od człowieka, co umożliwia komunikację. opętanie ma najczęściej przypadkowy charakter i nie stanowi większego zagrożenia ponieważ demony nie atakują bez powodu i najczęściej same rezygnują z komunikacji z ludźmi. o! ceremonia yeongsanjae , odprawiana w 49 dniu po śmierci, zawiera elementy egzorcyzmów. thangtong gjalpo uważany jest za egzorcystę, bodhisattwę i mahasiddhę .   8. 9. 6. 7. herezja   herezja w buddyzmie istnieje. zwolennicy dharmottariya uważali, że kto uczy o istnieniu atmana ten jest heretykiem. członkowie sekty tirt
Czytaj więcej

8. buddyzm, bon

8. 9. 3. 10. misjonarze   buddyzm ma zacięcie misjonarskie. misje rozpoczęły się już za życia buddy , od xx w obserwujemy natężoną działalność misjonarską poza azją, w tym w krajach rozwiniętego zachodu, gdzie napotyka ona na pozytywne przyjęcie ze strony nowych ruchów religijnych, zwłaszcza ezoterycznych. niektórzy misjonarze: - bodhidharma (ok 440-ok 482), udał się z misją z indii do chin i japonii, uważany za 28 patriarchę mahajany, 1 patriarchę chan i 1 patriarchę zen, osoba kluczowa w przekazie linii dharmy , - amoghawadżra , indyjski mnich, misjonarz w chinach i na sri lance, - an shigao , misjonarz z partyjskiego rodu arsacydów, podobno uciekł do chin i tam zajmował się tłumaczeniem tekstów buddyjskich w założonym przez siebie biurze tłumaczeń, - dharmakszema (385-433), misjonarz z indii działający w chinach, - enku , rzeźbiarz i mnich japoński, przez kilka lat nauczał ajnów przez których był traktowany jako wcielenie buddy (?), - ennin (794-864),
Czytaj więcej

8. buddyzm, bon

8. 9. 3. 17. błogosławieni, święci   najbardziej na świętych nadają się, według mnie masasiddhowie : mahasiddha - urzeczywistniony mistrz, oświecony mistrz ścieżki tantrycznej. w buddyzmie tybetańskim jest 84 mahasiddhów. ale są i inne koncepcje: mistrz zen (chan, son, zen, thien) - w pełni oświecony człowiek o dojrzałej osobowości i nieugiętym charakterze, który włączył dharmę w swoje życie i potrafi prowadzić innych do oświecenia, ale mistrzów zen opisuję w rozdziale dotyczącym nauczycieli. theravada uznaje za świętych arahantów , czyli mnichów którzy osiągnęli nirwanę, a budda to pierwszy święty, ale arahantów było zbyt wielu, a do tego większość z nich była anonimowa, nie nadają się na świętych, a buddowie to według mojej konwencji bogowie lub emanacje bogów, ponieważ są ubóstwieni. mahajana uznaje dwa rodzaje świętych: buddów i bodhisattwów . ale bodhisattwowie zostali opisani w rozdziale dotyczącym osób medytujących. wadżrajana wymienia kilka kategori
Czytaj więcej