22. religie mezopotamii (akad, amoryci, aramejczycy, asyria, babilonia, chaldea, elam, kasyci, sumer)

 22. 9. 5. 3. tabu, przesądy, pojęcie nieczystości

 

dzik był posłaniec bogów, dlatego jego mięso było objęte zakazem spożywania w niektórych dniach (babilonia). 

złe duchy utrudniały codzienne życie, były to między innymi dusze zmarłych na skutek kary za łamanie tabu (babilonia). 

w mezopotamii istniał zakaz wnoszenia żelaza do świątyni.

 

22. 9. 5. 4. ofiary, kozioł ofiarny

 

marduk złożył ofiarę z kingu, a z jego krwi stworzył pierwszych ludzi. kingu był bogiem, mężem tiamat, wziętym do niewoli po zwycięskiej bitwie marduka z tiamat, tzn że marduk złożył ofiarę z boga (enuma elisz). 

utnapisztim przybiwszy do lądu po potopie wypuścił wszystkie zwierzęta, zasadził rośliny i złożył ofiary bogom (akad). 

damgalnuna dostawała ofiary z ryb (sumer). 

gula dostawała ofiary z kamieni i glinianych figurek psów (mezopotamia). 

składano ofiary z jadła, napojów, oliwy, wina, niekiedy z krwi zwierząt (mezopotamia). 

ofiara składana na ołtarzu stanowiła posiłek boga i jego gości na uczcie: innych bóstw, duchów zmarłych, królów, kapłanów, wiernych. bóstwo spożywało posiłki kilka razy dziennie, niektóre posiłki były zabronione dla jednych bóstw i dozwolone dla innych, przynoszono chleb, zwierzęta z trzód, drób, ryby, oliwę, bawole masło, mleko, sól, piwo, wino, miód pitny, miód, jarzyny, daktyle, figi, cytrusy (babilonia). 

wszystkie prowincje miały obowiązek dostarczyć do świątyni określonych ilości bydła, owiec, drobiu, jęczmienia, pszenicy, sezamu, miodu, owoców sezonowych (jabłek, fig), z których przygotowywano posiłki dla aszura, składano je na stole ofiarnym, gdzie bóg spożywał je przy pomocy węchu, resztki rozdzielano według protokołu dla króla, dostojników, dygnitarzy, często wysyłano je w dalekie rejony królestwa, by wszyscy uprawnieni mogli wziąć udział w "boskiej uczcie" co było przywilejem i zaszczytem (asyria). 

ofiara niqu polegała na wylewaniu na ołtarz krwi ze zwierzęcia ofiarnego (babilonia). 

nandabu to ofiara z roślin (babilonia). 

jabłka składano jako dary ofiarne od 5 tys lat, chociaż jabłonie nie rosły w mezopotamii. 

libacje były rodzajem ofiary (babilonia). według innej wersji libacja nie uchodziła za ofiarę, płyn wylewano do naczynia nad ołtarzem, na ofiarę na ziemię lub na zabite zwierzę, w pierwszym okresie kapłan dokonujący libacji występował nago (babilonia). 

sattukku (ginu) to ofiara codzienna (babilonia). 

guqqu to ofiara comiesięczna (babilonia). 

kapłani babilońscy związani ze składaniem ofiar: 

- szangi - składał ofiarę, 

- szangamachchu - przełożony szangu, 

- nasz-oatri (noszący miecz) - zarzynał zwierzęta ofiarne, a podczas niektórych rytuałów dokonywał dekapitacji wizerunków, 

- ramku - odpowiadał za ablucję wykonywaną w domu ablucji (bit-rimki), 

- baru - wróżył  z wątroby ofiarowanego zwierzęcia, 

- maszmaszu to kapłan egzorcysta i zaklinacz, zajmował się oczyszczaniem świątyni przed składaniem ofiar. 

prostytucja świątynna, zarówno jedno- jak i wielorazowa była rodzajem ofiary dla bóstwa (sumer, mezopotamia, babilonia). 

podczas święta akitu składano ofiary (mezopotamia). 

podczas dorocznych obrzędów w babilonie wybierano fikcyjnego władcę, który otrzymywał wszystkie przywileje. po pięciu dniach obnażano go, bito i zabijano. rodzaj kozła ofiarnego. 

czasami podczas egzorcyzmów stosowano substytucję w postaci kozła ofiarnego. zastępowano przeklętego człowieka zwierzęciem, któremu kapłan podrzynał gardło (babilonia).

Waldemar Mierniczek