wm religia

  24. 8. 2. 7. 4. 5. rzeźby (cz 5) Waldemar Mierniczek

  24. 8. 2. 7. 4. 5. rzeźby (cz 4) Waldemar Mierniczek

  24. 8. 2. 7. 4. 5. rzeźby (cz 3) Waldemar Mierniczek

  24. 8. 2. 7. 4. 5. rzeźby (cz 2) Waldemar Mierniczek

24. 8. 2. 7. 4. 5. rzeźby (cz 1)   podrozdział o takiej nazwie umieszczam po raz pierwszy w moich „notatkach” ponieważ:  - temat jest istotny dla mitologii greckiej,  - w czasach starożytnej grecji to rzeźba była jedną z najważniejszych sztuk i form wyrazu religijnego (mitycznego), malarstwo zajęło to miejsce znacznie później.  Oczywiście moje zestawienie obejmuje niewielki zakres istniejących rzeźb i nie rości sobie praw do kompletności, jest to zestawienie notatek, które daje pojęcie o istotności problemu. Waldemar Mierniczek

24. 8. 2. 7. 4. 4. symbole   taki rozdział pojawia się po raz pierwszy ze względu na dużą ilość symboli. do tej pory wiedza o symbolach była porozrzucana po rozdziałach przy okazji prezentowania bóstw. Waldemar Mierniczek

24. 8. 2. 7. 4. 3. atrybuty bóstw   taki rozdział jej prezentuję po raz pierwszy, do tej pory wiedza o atrybutach była zamieszczona w treści innych rozdziałów przy okazji omawiania poszczególnych bóstw. Waldemar Mierniczek

24. 8. 2. 7. 4. 2. wizerunki   w tym podrozdziale są opisane wizerunki bóstw, które nie zmieściły się w innych podrozdziałach, np w podrozdziale „ciało i wizerunki bogów”, w którym opisane są wizerunki bóstw odrażających i brzydkich, czy „płodność i przyjemność, w tym ciało i wizerunki bogów”, w którym opisane są wizerunki bóstw pięknych i powabnych. Waldemar Mierniczek

24. 8. 2. 7. 4. 1. 1. budownictwo sakralne (cz 2) zaliczyłem teatr grecki do budowli sakralnych, ponieważ wywodzi się z misteriów dionizyjskich i w początkowym okresie istnienia funkcje literackie przedstawień teatralnych były nierozerwalnie związane z funkcjami religijnymi. więcej o tym w podrozdziale poświęconym literaturze.  poniżej trzy etapy budowy teatrów greckich (więcej o tym w poprzednim podrozdziale poświęconym architekturze). Waldemar Mierniczek

  24. 8. 2. 7. 4. 1. 1. budownictwo sakralne (cz 1) Waldemar Mierniczek

  24. 8. 2. 7. 4. 1. architektura (cz 2) Waldemar Mierniczek

  24. 8. 2. 7. 4. 1. architektura (cz 1) Waldemar Mierniczek

24. 8. 2. 7. 4. sztuka (cz 5) bóstwa i tematy uwiecznione w sztuce (cz 2) hippolita - występuje w komiksach dc comics i marvel comics .  ikar - na greckich wazach, na freskach.  iliada - adaptacje filmowe: helena trojańska - niemiecki film manfreda noa z 1924, helena trojańska roberta wise’a (1956), helena trojańska johna kenta harrisona (2003), troja wolfganga petersona (2004) zawierająca także wątki odysei i eneidy (moim zdaniem wszystkie do kitu). „ piękna lukanida ” - film z 1912, reż władysława starewicza, film lalkowy (pierwszy w dziejach filmu), w kórym żuki odgrywają role heleny i parysa .  iris - wizerunki na malarstwie wazowym, rzeźby we wschodniej części partenonu .  jazon i argonauci - film z 1963 w reżyserii don chaffey’a, oparty na micie o argonautach, jazon i argonauci - film z 2000, w reżyserii nicka willinga, oparty na micie o argonautach.  kronos - w gwiezdnych wrotach jeden z kosmitów, którzy w starożytności podszywali się pod ziemskie bóstwa

24. 8. 2. 7. 4. sztuka (cz 4) bóstwa i tematy uwiecznione w sztuce (cz 1)   agamemnon mordowany przez klitajmestrę i ajgistosa - częsty motyw na urnach etruskich.  amazonomachia - przedmiot malowideł stylu czarnofigurowego malarstwa wazowego , fryz mauzoleum w halikarnasie z iv w pne, fryz w świątyni w figalei , tarcza ateny partenos fidiasza , tron na posągu zeusa w olimpii dłuta fidiasza, sarkofag amazonek .  amfitrion z małym heraklesem duszącym węże - malowidło ścienne z domu wettiuszów w pompejach.  amfitryta - przedstawiona np na mozaice z iv w pne z konstantyny w algierii (obecnie luwr), posąg na rynku we lwowie, posąg w szczecinie, obecnie nieistniejący.  andromeda - przedstawiana na wazach, mozaikach, w malarstwie pompejańskim (freski).  atena - malowidła na amforach począwszy od archaiku przez malunki czarnofigurowe , wyobrażenia konkursu parysa , np fryz skarbca syfnijczyków , waza francois , rzeźby w eginie, płaskorzeźby począwszy od vi w pne, jak

24. 8. 2. 7. 4. sztuka (cz 3) historia sztuki minojskiej, mykeńskiej, greckiej, hellenistycznej (cz 3) lata 400-350 pne to schyłek stylu bogatego i malarstwa wazowego.  okres późnoklasyczny (404-323 pne) obejmuje okres działalności praksytelesa , rzeźby wizerunków " pięknych bogów ", pełnych zmysłowego piękna. " afrodyta knidyjska " (ok 360 pne) została przedstawiona w chwili poprzedzającej kąpiel lub wychodząca z niej. jest to pierwszy w sztuce akt bogini. autor został oskarżony o świętokradztwo. w tym okresie działał także lizyp - mistrz techniki brązownictwa (początkowo kowal), który wprowadził nowy kanon postaci ludzkich, rzeźbił posągi atletów, herosów, bogów i ludzi (wotum dla dionu 334 pne, posąg herakles a nawiązujący do tradycji fenickich). skopas był mistrzem ekspresji, przedstawiał dramatyczne chwile z życia bohaterów mitologii, np postać menady w chwili ekstazy po oszołomieniu winem, ziołami i podnieceniem, lub relief świątyni ateny alea w tegei

24. 8. 2. 7. 4. sztuka (cz 2) historia sztuki minojskiej, mykeńskiej, greckiej, hellenistycznej (cz 2) malarz niobidów stosował technikę czerwonofigurową , był uczniem malarza berlińskiego i malarza altamura , zdobił kratery, hydrie, amfory, ojnochoe, pelike, ulubione tematy mitologiczne: gigantomachia , centauromachia , amazonomachia , pożar i złupienie troi, naśladował dokonania malarstwa ściennego ( polignota z tazos , mikona ).  malarz andokidesa pracował jako malarz wazowy w warsztacie garncarza andokidesa , stosował technikę mieszaną, np awers w technice czarnofigurowej , a rewers w technice czerwonofigurowej , w jego malunkach dominowały tematy mitologiczne, amazonki , wojownicy, herakles z cerberem , bachantki , sylenowie .  makron , malarz wazowy z przełomu vi/v w pne, specjalizował się w dekorowanu kyliksów, preferował tematykę dionizyjską , malował korowody tańczących menad , sceny uczt, swobodne sceny z życia codziennego, biesiady, wojnę trojańską , mity o tezeuszu

24. 8. 2. 7. 4. sztuka (cz 1)   bóstwa sztuki   atena jako bogini sztuki, stanowiła natchnienie dla twórców, dawała rzeźbiarzom zręczność w rzeźbieniu posągów, które wyglądały jak żywe.  apollo jest patronem sztuki i przewodnikiem muz , które są patronkami sztuk.  eufeme to nimfa , piastunka muz .  helikon to góra zamieszkała przez muzy . za uderzeniem kopyta pegaza u podnóża góry wypłynęło źródło hippokrene - natchnienie poetów.  centaur krotos , syn pana i nimfy eufemii , mieszkał z muzami na helikonie i był ulubieńcem muz.  lira orfeusza została umieszczona na niebie po jego śmierci. muzy zaniosły szczątki rozszarpanego ciała orfeusza na górę olimp , a lirę umieściły między gwiazdami.  charyty to patronki sztuk pięknych.  pigmalion , król cypru, zniechęcony kondycją nierządnic, żył samotnie. jako swój ideał kobiety wyrzeźbił z kości słoniowej galateę . trudno ją było odróżnić od prawdziwej kobiety. mogło się to udać jedynie przez dotyk. pigmalion ob

24. 8. 2. 7. 3. rzemiosło, zawody (cz 2) palamedes był wynalazcą miar i wag , monet , umiejętności liczenia , latarni morskiej .  demeter wynalazła młyn .  w atenach atena odpowiadała za garncarstwo . uratowała perdiksa , wynalazcę piły , kompasu i koła garncarskiego.  gdy dedal zrzucił perdiksa ze skały akropolu, atena zamieniła go w kuropatwę.  hermes to bóg k upców (znał techniki dobijania targu), podróżnych i złodziei (bóg przekonującej wymowy), wynalazca liczb.  zeus jako ktesios strzeże dobytku, jego wizerunki umieszczano na składach towarów.  keryks to zaufany członek świty władcy pełniący główne funkcje porządkowe na dworze, herold , wysłaniec, poseł wysyłany z wiadomościami: hermes , iris , ajtalides , eurybates , idmon , idajos , kopreus , medon .  taltybios był opiekunem posłów i gwarantem prawa zapewniającego nietykalność, od niego wywodził się spartański ród taltybiadów, którego członkowie pełnili urząd heroldów .  hestia to bogini i opiekunka