25. 3. 9. czas
janus jest bogiem przemian i czasu (italikowie, rzym).dwie twarze janusa symbolizowały władzę nad przyszłością i przeszłością (makrobiusz).
saturn jest bogiem czasu (italikowie, rzym).
perpetuitas to personifikacja ciągłości, trwania.
tylko
bogowie mogą mieć pewną wiedzę na temat zdarzeń przyszłych, bowiem w
rzeczywistości dla bogów nic nie istnieje w przeszłości lub przyszłości,
ponieważ przebywają poza czasem (amoniusz).
25. 3. 9. 1. kalendarz
kalendarz rzymski był kalendarzem księżycowym.
era rzymska (warrońska) wyliczona przez marka terencjusza warrona, rozpoczęła się 21 iv 753 pne, od założenia rzymu (ab urbe condita) i była stosowana przez kalendarze rzymski i juliański.
wczesny kalendarz rzymski rozpoczynał się od równonocy wiosennej.
pierwszym
kalendarzem rzymian był kalendarz
romulusowy (królewski) podzielony
na 10 miesięcy, zaczynający się od miesiąca marsa (martius) i kończący się w grudniu.
numa pompiliusz, reformator kalendarza, wprowadził dwunastomiesięczny rok księżycowy.
zgodnie ze stylem marcowym rok rozpoczynał się od 1 marca (rzym republikański), w tym dniu odprawiano ceremonię odnowienia ognia. zgodnie ze stylem obrzezania (nazwa z czasów chrześcijańskich) rok rozpoczynał się 1 stycznia (cezar od 45 lub 46 pne), w tym dniu obchodzono święto janusa.
15 marca (idy marcowe) rozpoczynało się urzędowanie konsulów. ten termin przesunięto na 1 stycznia (rok urzędowy). początkiem roku sakralnego pozostał 1 marzec. kalendarzem manipulowali kapłani (pontyfikowie), którzy skracali lub wydłużali rok w zależności od potrzeb politycznych. w rezultacie za juliusza cezara kalendarz spieszył się o miesiąc, co wymusiło juliańską reformę kalendarza w 46 pne.
kalendarz
słoneczny opracował sosygenes na
życzenie juliusza cezara. był wzorowany na reformie zaproponowanej na kamieniu z kanopos). został wprowadzony
709 ab urbe condita (45 pne). rok zamieszania wydłużono i liczył 445 dni. do
1582 był używany w hiszpanii, portugalii, polsce, włoszech i zastąpiony przez
kalendarz gregoriański. w rosji był używany od 1700 do 1918 (przedtem używano kalendarza
bizantyńskiego). w grecji zniesiono go w 1923. do dzisaj używają go niektóre kościoły.
era konsularna to sposób określania lat według imion konsulów, sięga początków rzymu, anni post consulatum 1, 2, 3, itd.
ab urbe condita - od założenia miasta (rzymu) zastąpiono przez anno diocletani (ad, wg ery męczenników od 29 viii 284), a później przez anno domini (ad). na co dzień w rachubie lat posługiwano się nazwiskami konsulów, którzy w danym roku urzędowali (erą konsularną), do przeliczania dat służy wykaz konsulów rzymskich (fasti consulares).
feriale duranum to rzymski kalendarz
świąt i uroczystości obchodzonych przez kohortę xx palmyrenorum w dura europos,
pochodzi z lat dwudziestych iii w, zachowana część kalendarza obejmuje okres od
i do ix i zawiera spis 41 świąt.
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz